ส่วนหนึ่งจากงานเขียนของอาจารย์ประมวล เพ็งจันทร์ ว่าด้วยเรื่อง กาเมสุมิจฉาจาร

[เจ เหน่งบา]

         ...เวลาจะทำอะไร ผมก็เลียนแบบยายมาตั้งแต่เล็กๆ ด้วยการตั้งจิตปรารถนา ต่อเมื่อเติบโตขึ้น
ทั้งในด้านกายภาพและด้านจิตใจ จึงรู้ว่าสิ่งเหล่านี้ เป็นหลักอันหนึ่งที่จำเป็นและสำคัญในการที่จะดำเนินชีวิต
ไปสู่เป้าหมายที่ดีงาม ผมจึงมีข้ออธิษฐาน หรือตั้งจิตให้มั่นกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ซึ่งมั่นใจว่าอยู่ในครรลองของกุุศลธรรม
ผมก็จะตั้งจิตอธิษฐานในทุกเรื่อง

          ขอโทษนะครับ ขอเล่าเรื่องส่วนตัวนิดหนึ่ง ในวันที่ผมแต่งงาน ตอนที่นิมนต์พระภิกษุสงฆ์มาสวดชัยมงคลคาถา
เราก็ต้องรับศีล ผมยังจำได้ วันนั้นผมไหว้พระและรับศีลด้วยจิตที่ตั้งมั่นเป็นพิเศษเลย

          ตอนที่พระให้ศีลถึงข้อที่สาม กาเมสุมิจฉาจาร ผมเริ่มตั้งจิตอธิษฐานเลยว่า นับตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป
ผู้หญิงคนนี้ คือผู้หญิงคนเดียวที่เราจะร่วมกันปฏิบัติธรรมเพื่อไปสู่สภาวะที่สูงส่งให้ได้

          กาเมสุมิจฉาจาร แปลว่า การสังวรระวังไม่ให้เราเกิดกำหนัดยินดีในผู้หญิงอื่นนอกจากผู้หญิงคนนี้อีกแล้ว
เพราะนับจากวันนี้เป็นต้นไป ผมจะไม่มีความกำหนัดยินดีในผู้หญิงอื่นที่ไม่ใช่ผู้หญิงคนนี้

          นับจากวันนั้นเป็นต้นมา ผมเพียรพยายามเป็นอย่างยิ่่งที่จะรักษาสิ่งที่เป็นปฏิญญาอันถูกกำหนดไว้ในใจ
เช่นเดียวกันกับเมื่อตอนที่ผมสละสมณะเพศ และบอกว่าจะธำรงรักษาสมณะภาวะเอาไว้ สมณะภาวะก็คือ
ความสงบนิ่งภายในใจ ซึ่งในการครองเพศคู่ เราต้องสังวรระวังในเรื่องความกำหนัดยินดีไว้ให้ดี
มิเช่นนั้นแล้วความสงบนิ่งในตัวเราจะสั่นคลอนทันที...

ข้อความบางส่วน จากหนังสือ "เราจะเดินไปไหนกัน" ผลงานเขียนของ อาจารย์ประมวล  เพ็งจันทร์
หลายท่านคงรู้จักท่านจากหนังสือ "เดินสู่อิสรภาพ" ที่ได้รับการตีพิมพ์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า  แน่นอนว่า ส่วนตัวแล้ว
มีความประทับใจเป็นอย่างยิ่ง กับปฏิปทา และความมุ่งมั่นของอาจารย์ประมวลครับ

[nongna]

แต่บางครั้งเวลาผ่านไปสิคะ ผู้หญิงคนนั้นเกิดมีนิสัยเปลี่ยนไป และชายคนนี้จะต้องมานั่งทนเพื่อคน คนเดียวหรือ เพราะชีวิตเราเกิดมา ไม่ใช่เพื่อผู้หญิงคนเดียว ซึ่งเป็นคนที่ทำให้ทุกข์ใจ  ไม่ควรเป็นเช่นนั้น ความคิดเห็นส่่วนตัวนะคะ