1.เจ้าแม่อูซัน

[tanay2507]

เจ้าแม่อูซัน 巫山娘娘

        มีตำนานเล่าว่า “เหยาจี” เป็นน้องสาวของเง็กเซียนฮ่องเต้  ต่อมาลงมาโลกมนุษย์  พบรักกับมนุษย์นามว่า “หยางเทียนโยว่”   杨天佑ทั้ง ๒ อยู่กินกันจนมีลูก ๓ คนๆ  แรกชื่อ “หยางเจียว”  杨蛟คนรองชื่อ “หยางเจี่ยน” 杨戬 (“หยางเจี่ยน” คนนี้ก็คือ “เทพเอ้อหลางเสิน” 二郎神 ในเวลาต่อมา) คนสุดท้องเป็นหญิงชื่อ “หยางฉัน”  杨婵หลายปีต่อมาเง็กเซียนฮ่องเต้ทราบเรื่องพิโรธมาก (เวลาบนสวรรค์แค่ชั่วขณะเดียว  โลกมนุษย์ก็ผ่านไปหลายปีแล้ว)  รับสั่งให้แม่ทัพเทียนเผิง  และวิหคทองคำ มาฆ่าล้างตระกูลหยาง  และจับเหยาจีคืนสู่สวรรค์  ตระกูลหยางและเหยาจีขัดขืน  หยางเทียนโยว่ (สามีของเหยาจี) และหยางเจียว (บุตรชายคนโต) จึงถูกฆ่าตาย  แม่ทัพเทียนเผิงเกิดกรุณาจิตจึงปรึกษากับวิหคทองคำว่า  ขอให้ไว้ชีวิตลูกอีก ๒ คนของเหยาจี  จึงตัดสินใจซัดฝ่ามือใส่ลูกของเหยาจีทั้ง ๒ จนสลบ  แล้วจับเหยาจีกลับสวรรค์  เมื่อพบเง็กเซียนเหยาจีโกรธมาก  ต่อว่าเง็กเซียนอย่างรุนแรง  เง็กเซียนก็ทรงพิโรธ  รับสั่งให้นำเหยาจีไปจองจำไว้ที่ใต้ภูเขา “เถาซัน” 桃山

         เมื่อลูกทั้ง ๒ ของเหยาจีฟื้นจากสลบ  พบว่าบิดาและพี่ชายของตนเสียชีวิต  มารดาก็ไม่รู้ว่าหายไปไหน  จึงกลายเป็นเด็กเร่ร่อน  ด้วยมหากรุณาธิคุณแห่ง “เจ้าแม่หนี่อฺวอ” 女娲娘娘(หรือก็คือ “เทวี ๙ ชั้นฟ้า” 九天玄女) “เทพอฺวี้ติ้งเจินหฺริน”  玉鼎真人จึงได้รับหยางเจี่ยนเป็นศิษย์  ส่วนเจ้าแม่หนี่อฺวอก็รับหยางฉันลูกสาวคนเล็กของเหยาจีไปเลี้ยง  ต่อมาหยางเจี่ยนสำเร็จวิชาขวานเทวะ  ใช้ขวานวิเศษทำลายเขาเถาซานช่วยแม่ออกมาได้   เง็กเซียนฮ่องเต้พิโรธมากรับสั่งให้วิหคทองคำทั้ง ๑๐ ลงสู่โลกมนุษย์เพื่อสำเร็จโทษของเหยาจี  แม้ว่าจะมีจิตกรุณาแต่ไม่อาจขัดคำสั่ง  วิหคทองคำจึงสังหารเหยาจีลงในที่สุด (เค้าโครงของตำนานเรื่องนี้ถูกนำไปแต่งเป็นนิยายเรื่อง “เฉินเซียงช่วยแม่” 沉香救母 หรือที่ทำเป็นภาพยนตร์ทางโทรทัศน์เรื่อง “อภินิหารโคมเป่าเหลียน”  宝莲灯ในเวลาต่อมา)