บทเพลงบรรเลงสวด ๓.เพลงกลอนวัดขุนเขายะเยือก(หังซานจื้อ)

[เจ เหน่งบา]

ไหว้ครูก่อนอีกแหละครับ
บทความ ตลอดจนเพลงที่นำเสนอนี้ คัดลอกมาจากนิตยสาร The Sound  ฉบับที่ 30 มีนาคม 2544
โดยคุณจงจินต์ เสรีรักษ์(เปลี่ยนชื่อเป็นธนกฤต) เจ้าของนามปากกา เจเจ และเด็กวัด ซึ่่่งเป็นที่รู้จัก
และนับถืออย่างยิ่งในวงการเครื่องเสียง

หัง  ซาน  จื้อ / ฮั่ง ซัว ยี่ (วัดขุนเขายะเยือก  หรือ วัดภูหนาวก็ได้ครับ)  
Celebrity  CD  PJCD-9812

อัลบั้มซีดีชุดนี้   ไม่มีความเกี่ยวข้องกับเรื่องราวทางพุทธศาสนามหายานโดยตรง   แต่ต้องเรียนว่าขอแนะนำไว้เป็นกรณีพิเศษกันเลยเชียว !   จะบอกว่าต้องมีเอาไว้ให้จงได้ก็ออกจะเผด็จการไปหน่อย  
แต่ไม่อยากให้ละเลยเป็นเด็ดขาด   ก็สุดแท้แต่ใจพระเดชพระคุณท่านละกัน

กว่าจะได้ข้อมูลที่มีอยู่ไม่มากนักสำหรับอัลบั้มซีดีชุดนี้   ผมต้องใช้เวลาเป็นปี   ค้นหาจากตำราบ้างสอบถามท่านผู้รู้บ้าง  
แต่ข้อมูลที่ได้ก็ไม่สอดคล้องตรงกันทั้งหมด   บางท่านก็ว่าหังซานจื้อเป็นพระนามของพระโพธิสัตว์พระองค์หนึ่ง  
ซึ่งมีเรื่องราวคล้ายพญากงพญาพานของไทย   บางท่านก็ว่าเป็นพระนามของเซียนองค์หนึ่งในศาสนาเต๋า   อาจเป็นเพราะการออกเสียงในภาษาจีนมีความละม้ายใกล้เคียงกัน   ก็เลยไปพ้องกับเซียนหนึ่งในแปดเซียนอมตะของเต๋า  
ทั้งที่ในทางอักษรแล้ว   เขียนคนละอักษรกันเลย

ในที่สุด   มาได้ข้อเท็จจริงจากการสนทนาธรรมกับพระเดชพระคุณท่านหลวงพ่อเย็นอี่   เจ้าอาวาสวัดเย็นบุญที่บ้านลูกแกกาญจนบุรีนี่เอง

“ หังซันจื้อ ” หรือหังซานจื้อ   เป็นชื่อวัดซึ่งอยู่ในประเทศจีน   เป็นวัดเล็กๆในชนบท   ไม่ได้มีจุดเด่นอะไรมากนัก  
แต่เป็นวัดเก่าแก่ที่สร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์ถัง   เรื่องราวที่ปรากฏเป็นเนื้อหาในบทเพลงของอัลบั้มซีดีชุดนี้  
มีที่มาจากระฆังใบหนึ่งที่อยู่ในวัดนี้นี่เอง

ภาพปกของซีดีอัลบั้มนี้   นั่นคือหอระฆังหรือที่ชาวบ้านเรียกว่าเก๋งจีน

เรื่องมีอยู่ว่า   คืนหนึ่ง “ หลีไป่ ” กวีเอกของจีนกับเพื่อนกวีอีกคน   ร่ำสุราบนเรือล่องมาตามลำน้ำผ่านหน้าวัดหังซันจื้อ  
ขณะนั้นเป็นเวลาค่อนย่ำรุ่งแล้ว   ได้ยินเสียงระฆังที่พระท่านตีบอกสัญญาณการทำวัตรสวดมนต์ดังมาแต่ไกล  
นัยว่าเสียงระฆังนี้มีความกังวานไพเราะยิ่งนัก   หลีไป่นั้นเป็นกวีที่มีพรสวรรค์และเลือดเนื้อของศิลปินโดยแท้  
ครั้นมีสิ่งกระตุ้นเช่นนี้   ทันทีที่ได้ยินเสียงระฆังกระทบโสตประสาท   ก็หลุดปากด้นกลอนสดออกมาสองวรรค  
เพื่อนศิลปินคู่หูที่นั่งเรือมาด้วย   แจมรับทันทีอีกสองวรรค   ไม่ผิดหวัง

บทกลอนหนึ่งบาทสี่วรรคที่ออกมาจากมันสมองและปากของสองกวีเอกแห่งยุค   บนเรือน้อย
ที่ล่องลำน้ำผ่านหน้าวัดหังซันจื้อในคืนนั้น   ต่อมาได้กลายเป็นบทกลอนอมตะของจีน  
ได้รับการยกย่องจากกวีและบัณฑิตรุ่นต่อมาอีกหลายร้อยปี   แม้ในห้องบรรทมของฮ่องเต้
ก็จะประดับด้วยอักษรกลอนสี่วรรคนี้ไว้   เสมอด้วยเครื่องประดับที่มีคุณค่าและราคาอื่นๆกันเลยทีเดียว

คหบดีหรือผู้มีอันจะกิน   ก็จะหานักอักษรฝีมือดีที่เขียนอักขระได้งดงามต้องตามตำราอักษรศาสาตร์ของจีน  
เขียนบทกลอนที่ว่านี้   ประดับไว้ในห้องโถงหรือห้องรับแขกที่บ้าน   นัยว่าเพื่อนอวดอ้างรสนิยมและฐานะ
จะเป็นผู้มีรสนิยมและฐานะจริงหรือไม่นั้น   ก็ว่ากันไป

การด้นกลอนสดของหลีไป่และเพื่อน   หาใช่เรื่องธรรมดาสามัญที่นักกลอนอื่นๆจะกระทำได้ง่ายๆ  
บทกลอนสี่วรรคที่ได้มาในคืนนั้น   มีจุดเริ่มต้นมาจากความกังวานไพเราะของเสียงระฆังเมื่อย่ำรุ่ง
และด้นออกมาสดๆในทันทีทันใด   นอกจากมีสัมผัสถูกต้องตามโครงสร้างการเขียนกลอนแล้ว  
ยังไม่พอครับสำหรับยอดกวีเอกอย่างหลีไป่ท่านนี้
  
คำกลอนทั้งสี่วรรคนี้ เมื่อเขียนเป็นอักขระแล้ว  จะได้ตัวอักษร 9 ตัวในหนึ่งวรรค
และสุดยอดด้วยแต่ละตัวอักษรในหนึ่งวรรคนั้น มีเพียง 9 ขีด(อักษรจีนใช้หลายๆเส้น
หรือหลายๆขีดรวมกันเป็นหนึ่งอักษร ที่น่าทึ่งไปกว่านั้นก็คือ   ทั้งสี่วรรคที่ว่านี้  
เมื่อมารวมกันก็จะได้ความหมายเป็นเรื่องเป็นราวออกมาครบถ้วนครับ   ยอดเยี่ยมจริงๆ !

นี่ละครับศิลปินโดยแท้จริง   แค่เสียงระฆังกระทบหูชั่วเวลาเพียงไม่กี่วินาทีก็ถ่ายทอดพรสวรรค์ออกมา  
กลายเป็นอมตะที่คนรุ่นหลังก็ต้องฉงนสนเท่ห์ในผลงานชิ้นนี้

เนื้อหาของบทกลอนกล่าวถึงเสียงระฆัง   แล้วเปรียบเปรยชีวิตของชาวประมงสองฝั่งแม่น้ำที่ต้องดิ้นรนทำมาหารับทาน  
ต้องตื่นนอนแต่เช้าตรู่เพื่อออกเรือหาปลา   และสอดแทรกสัจจธรรมของชีวิตเอาไว้ในบทกลอนที่ลึกซึ้งเกินอธิบาย

ปัจจุบันระฆังใบนี้อยู่ที่ประเทศญี่ปุ่น   ซึ่งเมื่อครั้งญี่ปุ่นรุกรานจีนได้ยึดเอาระฆังกลับประเทศด้วย  
นัยว่าทางราชการท้องถิ่นจีน (ปัจจุบัน)   ได้ทวงระฆังใบนี้คืนจากทางราชการญี่ปุ่น   ได้ดำเนินการไปถึงไหนแล้ว
ผมก็ยังไม่มีข้อมูลที่แน่ชัดครับ ความพิเศษของระฆังใบนี้   อยู่ที่เนื้อโลหะที่ผสมผสานและการหล่อระฆัง  
นัยว่าหล่อขึ้นในรัชสมัยของพระเจ้าถังไท้จง   และในราชการต่อมาก็ได้ให้ช่างสลักบทกลอนทั้งสี่วรรคไว้ที่ระฆังใบนี้

บทกลอนที่กลายมาเป็นบทเพลงในอัลบั้มชุดนี้   มีความไพเราะสุดซึ้ง   ท่วงทำนองเยือกเย็น   เดินทำนองอ้อยอิ่งเชื่องช้า  
ประสานด้วยเสียงขับร้องหมู่ชาย   ซึ่งโทนเสียงออกมาทางชายชาตรีชาวเอเซียอย่างชัดเจน     แล้วด้วยวิธีการ
ออกเสียงสำเนียงจีนกลาง (แมนดาริน)   ซึ่งมีทั้งเสียงเพดานและลำคอ   กลางต่ำชาย   บวกด้วยเมโลดี้ที่สวยงาม  
อัลบั้มนี้จึงมีความไพเราะเพราะพริ้งระดับ 5 ดาวโดยปริยาย

ข้อแตกต่างในการฟังซีดีอัลบั้มนี้ในครั้งแรกนั้น   ออกจะจำเป็น   จะว่าเป็นจิตวิทยาในการรับฟังก็ไม่เชิงนัก
แต่คล้ายกับการบริโภคอาหารทางกายซึ่งย่อมมีขั้นตอนอยู่บ้าง   ถ้าหวังจะได้รับรสชาติที่สุดยอดจากอาหารจานนั้น  
วิธีการก็กลายเป็นสิ่งจำเป็นที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้  

คำแนะนำของผมก็คือ   เมื่อตัดสินใจซื้อซีดีอัลบั้มนี้   จงอย่าเปิดลองฟังที่ร้านก่อนซื้อเด็ดขาด  
เรียกว่าเป็นข้อห้ามกันเลยทีเดียว   จะซื้อเพราะเชื่อผมหรือไม่ก็ตาม   แต่ถ้าซื้อ   ห้ามลองฟังที่ร้านแล้วกัน

หลังจากซื้อติดมือมาถึงบ้านแล้ว   อย่ารีบร้อนที่จะฟังซีดีอัลบั้มนี้ทันทีทันใด   แต่ควรจะรอเอาไว้
หลังจากที่เสร็จภารกิจทุกอย่างแล้ว   หมายความว่าเตรียมตัวหรือพร้อมที่จะเข้านอน  
โดยในห้องนอนมีชุดเครื่องเสียงไว้ฟังก่อนนอนอยู่แล้ว   รับทานอาหารและอาบน้ำอาบท่า
เปลี่ยนชุดนอนเรียบร้อยแล้ว   ทีนี้ล้มต้วลงนอนให้สบาย   แล้วเริ่มเปิดฟังซีดีอัลบั้มนี้ได้เลย

ถ้าปกตินอนปิดไฟ   ก็ให้ปิดไฟในห้องนอนตามที่เคยเป็น   ถ้ามีโคมไฟที่หัวนอนและหรี่แสงสว่างได้ก็ทำไปตามนั้น   นี่เป็นการสร้างบรรยากาศรอบตัวให้เข้ากับบรรยากาศของบทเพลง   จงฟังบทเพลงเหล่านี้เมื่อรู้สึกว่า
“ อยากฟัง ” เท่านั้น   อย่าทำตาม “ ความคิด ”  แต่ขอให้ทำตาม “ ความรู้สึก ” นะครับ

เช่นเดียวกับการรับทานอาหาร   จงรับทานเมื่อรู้สึกตัวว่าหิว   อย่ารับทานเพราะคิดว่าหิว
ถ้าไม่รู้สึกหิวก็อย่าได้ฝืนใจรับทานเป็นอันขาด   นอกจากไม่อร่อยแล้ว   ยังทำให้สิ้นเปลืองโดยไม่จำเป็น

ใครที่เป็นคนนอนหลับยากหรือหลับไม่ลึกไม่สนิท   และมีความเครียดค่อนข้างสูง   ซีดีอัลบั้มนี้คือยาคลายเครียด   และบรรเทาอาการนอนไม่ค่อยหลับ   หรือหลับไม่สนิทได้อย่างวิเศษที่สุด !     ตื่นนอนในตอนเช้าจะพบกับความสดชื่นทั้งร่างกายและจิตใจชนิดที่บอกตัวเองได้ว่า   ไม่เคยมีความรู้สึกอย่างนี้มานานแล้ว


          http://www.mediafire.com/?cymlghqq37ypil3