วันนี้วันครู...เป็นปีแรกที่ไม่ไ้ด้ไปร่วมพิธี"รำลึกถึงบูรพาจารย์" ......
คำว่า
"ครู"เป็นคำศักดิ์สิทธิ์ ยิ่งคำว่า
"ข้าราชการครู" น่าจะยิ่งเพิ่มความศักดิ์สิทธื์มากขึ้น....
ส่วนคำว่า"อาจารย์" โดยส่วนตัวผมไม่ชอบคำนี้เลย....จะจาน(จารย์) ไหนก็เถอะ จานมันแตกได้ ร้าวได้ แต่ครู อยุ่ยงคงกระพัน..
เรามันคนเก่าและัรักของเก่า.....รักครูเก่า....ท่านสอนศิษย์เหมือนลูก(ศิษย์) เฆี่ยน(ตี) เจ็บปวดมาก ไม้เรียวกระทบก้นแต่ละที...เสียงดัง ขวับ...มันช่างเจ็บปวดดีนักแต่เราก็รัก...ให้ยืนขาเดียวแบกม้านั่ง...เราก็รัก.......คว่ำมือเหยียดนิ้วตรงแล้วตีด้วยสันไม้บรรทัด.....เราก็ยังรักท่าน
...............................................
ขอบังอาจถามคุณครูยุคใหม่สักนิด โดยไม่ต้องการคำตอบ....ครับ
1. คูณครูใช้คำพูดมึง-กู กับนักเรียนเป็นประจำใช่ไหม
2. คุณครูไปทำงานสายแต่กลับเร็วใช่ไหม
3. คุณครูชอบนินทาเพื่อนร่วมงานใช่ไหม
4. คุณครูยังขี้เมาติดเหล้า/บุหรี่อยู่หรือครับ
4. คุณครูเป็นคนหนึ่งที่ทำผลงานวิชาการโดยไปจ้างคนอื่นทำใช่ไหมครับ
ของฝาจาก( 40 ปีในชีวิต)ครู: ทำอย่างไรจึงจะให้ผู้มีอำนาจวาสนาลงมาเคารพธงชาติ/สวดมนต์ไหว้พระเหมือนโรงเรียนบ้านนอกได้
เพื่อกระตุ้นให้ศีลธรรมค่อยๆกลับคืนมา.....
******************************
หมายเหตุ : ถ้าเป็นข้อความที่ไม่เหมาะไม่ควร หรือผิดกระทู้ ขอความกรุณาลบออกด้วยนะครับ
