เหนื่อยใจ แต่ยังไหวอยู่

[nongna]

เหนื่อยใจ.......แต่ไหวอยู่‏
ไม่ต้องบินให้สูงอย่างใครเขา...
จงบินเอาเท่าที่เราจะบินไหว
ท่าที่บินไม่จำเป็นต้องเหมือนใคร
แค่บินไปให้ถึงฝัน เท่านั้นพอ

ถ้าโกรธกับเพื่อน. . . มองคนไม่มีใครรัก
ถ้าเรียนหนัก ๆ . . . มองคนอดเรียนหนังสือ
ถ้างานลำบาก . . . มองคนอดแสดงฝีมือ
ถ้าเหนื่อยงั้นหรือ . . . มองคนที่ตายหมดลม

ถ้าขี้เกียจนัก . . . มองคนไม่มีโอกาส
ถ้างานผิดพลาด . . . มองคนไม่เคยฝึกฝน
ถ้ากายพิการ . . . มองคนไม่เคยอดทน
ถ้างานรีบรน . . . มองคนไม่มีเวลา

ถ้าตังค์ไม่มี . . . มองคนขอทานข้างถนน
ถ้าหนี้สินล้น . . . มองคนแย่งกินกับหมา
ถ้าข้าวไม่ดี . . . มองคนไม่มีที่นา
ถ้าชีวิตนี้แย่ . . .มองคนที่แย่ยิ่งกว่า

อย่ามองแต่ฟ้า . .. . ที่สูงเกินตาประจักษ์
ความสุขข้างล่าง . . . มีได้ไม่ยากเย็นนัก
เมื่อรู้แล้ว . . . จัก . . . ภาคภูมิชีวิตแห่งตน

ไม่จำเป็นต้องรวย
มีความสุขแบบที่เรามีอยู่

[chatjaroen]

ไม่จำเป็นต้องรวย
มีความสุขแบบที่เรามีอยู่
           
         เป็นจริงอย่าง"NONGNA" ว่า     แต่....ทั่วๆไปมักจะไม่สนับสนุนสัจธรรมนี้   ยิ่งในยุคที่แข่งขันทุกอย่างเหมือนปัจจุบันโดยเฉพาะอย่างยิ่ง คนอยู่ในเมืองหลวง   เมืองใหญ่  ชุมชนหนาแน่น   
เช้าไปทำงานเอาลูกนั่งรถไปด้วย ลูกนอนในรถ กินในรถ โตก็ในรถ ขากลับลูกหลับก็ในรถ  ทำงานก็เคร่งเครียด  ทำงาน หาเงิน บางคนรวยล้นฟ้า  บรรพบุรุษตาย   แย่งสมบัติกันเหมือน....? .โอ!..........นี่หรือชีวิต
         ผมเป็นคนบ้านนอก.....เช้าได้เห็นแสงแดด  กลางคืนได้เห็นดวงจันทร์  กลางวันรดน้ำต้นไม้
กินผักเป็นส่วนใหญ่ มีบ้านหลังเก่าๆ  รถยนต์เก่าๆ  ภรรยาก็แก่และเก่าพอกัน      งานอดิเรกฟังเพลง   มีบำนาญพอใช้อย่างประหยัด   จึงสนับสนุนครับ  "ไม่จำเป็นต้องรวย มีความสุขแบบที่เรามีอยู่"