คบคนทั้งโลกเป็นมิตร

[ดาวิกา]

มีคนจำนวนมากที่รักกัน  รู้สึกดีต่อกัน แต่พอมีปัญหานิดเดียวเท่านั้น ทำให้ต้องห่างเหินเลิกร้างกันไป แล้วมีความทรงจำที่ไม่งดงาม นั่นก็..เพราะทิฐิมานะ.ปิดกั้นไว้  เพราะฉะนั้น พยายามอย่าใช้ชีวิตด้วยทิฐิมานะ คบคนทั้งโลกให้เป็นมิตร เหมือนสุภาษิตจีนที่ว่า "มีเพื่อน 500 คนยังน้อยเกินไป-มีศัตรู 1 คน ก็นับว่ามากเกินพอ"  ฉะนั้นคนที่อยู่ตรงหน้าเรา เราจะทำอย่างไรให้เขาประทับใจ และต้องทำด้วยความจริงใจ ไม่ใช่เสแสร้งแกล้งทำ  ถ้าเสแสร้งแม้จะประทับใจก็จริง แต่ก็ไม่อยู่ในใจเขา เราต้องทำให้อยู่ในใจเขาให้ได้
          ครั้งหนึ่ง  ในหลวงเสด็จต่างจังหวัด พลบค่ำวันนั้นพระองค์ทรงถามข้าราชบริพารว่า  "ใครถูกบึ้งกัดบ้าง" เพราะวันนั้นพระองค์ท่านถูกตัวบึ้งกัด  ข้าราชบริพารนับ 10 คน ถูกบึ้งกัดเหมือนกันหมด ข้าราชบริพารคนหนึ่งบอกว่า "ข้าพระพุทธเจ้า" พระองค์ทรงเดินไปที่รถ หยิบตลับยาหม่องลงมา ควักยาหม่องออกมาทาให้ข้าราชบริพารคนนั้นที่ฝ่ามือพร้อมกับทรงนวดให้เสร็จสรรพ
          ข้าราชบริพารคนนั้น รู้สึกปลื้มปิติมาก ฝ่ามือเดียวในโลกใบนี่ที่ในหลวงทั้งทายาและนวดให้ แทบจะงดอาบน้ำไปหลายวัน เพราะอยากจะรักษาความรู้สึกที่เป็นมือประวัติศาสตร์นั้นเอาไว้ ด้วยเหตุนี้  เราจึงไม่แปลกใจเลยว่า ทำไมคนไทยรักในหลวง คนไทยทั้งประเทศรักพระองค์ยิ่งชีพ โครงการทุกโครงการได้รับความร่วมมือทั้งหมด ในหลวงปกเกล้าโดยไม่ปกครองด้วยการให้ความสำคัญกับคนทุกคน ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นใคร ถ้าไปอยู่เบื้องหน้าพระพักตร์พระองค์แล้ว ทรงให้ความสำคัญเหมือนกันหมด
          อีกครั้งหนึ่ง ในหลวงเสด็จต่างจังหวัด มีเด็กคนหนึ่งขอให้พระองค์ทรงเป่าศีรษะ พระองค์ทรงเป่าให้ครั้งหนึ่ง ขณะจะเสด็จดำเนินต่อเด็กคนนั้นทูลขออีก พระองค์ก็ทรงเป่าให้อีก  วันเวลาผ่านไปในหลวงอาจจะทรงลืมไปแล้ว แต่เด็กคนนั้นจำได้ตลอดเวลา ว่าครั้งหนึ่งในหลวงเป่ากระหม่อมให้ตนเขาให้สัมภาษณ์ว่า "ผมตายเพื่อในหลวงได้ ตั้งแต่วันที่ในหลวงเป่าหัวให้แล้ว  ก็ในหลวงรักผมแล้วจะไม่ให้ผมรักในหลวงได้อย่างไร"
          นี้คือการให้ความสำคัญกับตนที่อยู่ตรงหน้าให้ดีที่สุด ดังนั้น เราได้มาพบกันชั่วครั้งชั่วคราว หากเป็นไปได้อย่าสร้างศัตรูกับใครทั้งสิ้น ถ้ามีศัตรูอยู่แล้ว ก็ทำศัตรูให้เป็นมิตร เหมือนกับที่ในหลวงให้ความสำคัญกับคนทุกคน เราอยู่ด้วยกันไม่ว่าเขาจะสูงหรือต่ำต้อยขนาดใหน ในฐานะที่เขาเป็นมนุษย์  แคนั้นเขาก็มากมายพอแล้วที่เราจะให้เกียรติกับเขา
          ฉะนั้น คนที่สำคัญที่สุด ณ เวลานี้ คือคนที่เรากำลังปฏิสัมพันธ์ด้วยทุกครั้งที่มีปฏิสัมพันธ์กับใครก็ตาม ขอให้ปฏิสัมพันธ์เชิงบวก อย่าให้เป็นปฏิสัมพันธ์ในเชิงลบ ปฏิสัมพันธ์เชิงบวกก็เหมือนแม่ไก่อยู่กับลูกไก่ แม่ไก่คุ้ยหาอาหารได้แล้วก็เรียกลูกไก่มากินก่อน เวลามีภัยก็กางปีกปกป้องลูก ความสัมพันธ์เชิงลบก็เหมือนกับ "ตัวเม่น" ตัวเม่นเวลาเวลาใครเข้าใกล้มันจะสยายขนพองไปทั้งตัว ใครเข้าใกล้ไม่ได้เผลอเมื่อไหรเป็นต้องเจ็บตัวทุกครั้ง ก็เหมือนกับคนบางคน เมื่อมีผู้อื่นเข้ามาใกล้ ชอบทำให้เขาเจ็บปวดกลับไปทุกครั้ง!..
                                                   ข้อเขียนทั้งหมดนี้ ผมนำมาจากหนังสือ "งานสัมฤทธิ์ ชีวิตรื่นรมย์ ของท่าน ว.วชิรเมธี
              หนังสือดีที่คนทุกวัยควรอ่าน เป็นหนังสือมี่มีคุณค่ามหาศาล เพื่อใช้ในชีวิตประจำวัน
              ผมอ่านเรื่องจนจบหลายครั้ง  ทำให้นึกถึงใครคนหนึ่ง ที่เป็นรัฐมนตรีต่างประเทศ ปัญญาอ่อนคนหนึ่งของอาเซี่ยน ที่แสดงวาทะนำประเทศชาติเป็นศัตรูกับต่างชาติเขาไปทั่ว มีคนแบบนี้มาเป็นรัฐมนตรี พาชาติตกต่ำในสายตาของอาริยะประเทศครับ