|
chattanon
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #1 เมื่อ: กันยายน 20, 2010, 09:14:12 pm » |
|
แปลกมากที่ครูเบญจมินทร์ เวลาแต่งเพลงที่ตัวออกร้องมักจะเป็นแนวสนุกสนาน เนื้อเพลงออกแนวโลด โผน สองแง่สองง่ามบ้าง แต่มิได้หยาบโลน
เหมือนเพลงแนวหมากัด ของคุณเอกชัย .. ภาษากวี วรรณกรรมอย่างท่านสุนทรภู่ ศรีปราชญ์ หรือแม้แต่ท่านอังคาร , คุณเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
อาจมีแต่ก็ใช้ศิลปทางภาษาที่ทำให้ผู้อ่านคิด ไว้ผมมีโอกาส จะค้นมาให้อ่าน ผมเคยพักที่บ้านสวนซอยวัดมะลิ ติดกับบ้านท่านอังคาร ไม่น้อยกว่า 5 ปี
ทำให้ผมอ่านคำประพันธ์ของท่าน มาก และอาจจะซึมซับ ภาษากวีของท่าน ครั้งหนึ่งเคยเขียนกาพย์ยานี และโคลงสี่สุภาพ ไว้มากแต่เสียดายเวลาย้ายบ้าน สมุดบันทึกหาย.. ที่พอจำได้ ขอยกตัวอย่างอาทิ " โอ้เปรียบชายคล้ายนกวิหคน้อย หมายรอคอยลงสรงกับหงส์เหม หากได้เคียงเพียงริมจะอิ่มเอมแสนเกษมเปรมปลื้มไม่ลืมนาง... ยังมีอีก ท่านอังคารส่วนใหญ่จะเขียนเรื่องราวเกี่ยวแขไข.. เรื่องดวงจันทร์ บุหลัน อะไรทำนองนี้ เมื่อท่านเขียนเสร็จ
ก็จะอ่านด้วยเสียงอันดัง ผมก็จะฟัง ครูพักลักจำ มันก็ได้ประโยชน์ เพลงแขไข..เคยฟัง แต่ทำไมไม่ดัง ทั้งที่เพลงก็ไพเราะ ผมมีเพลงนี้ แต่ก็ไม่เคยเปิดฟัง ทำนองใกล้เลือกินด่างกระมัง ขอบคุณคุณคมตา ท่านโตโต้ เข้ามาอ่าน chattanon บ้าง อาจเป็นเพราะผมยังมือใหม่หัดขับ ยังไม่มีเครดิต..แต่ไม่เป็นไร กระต่ายตัวเตี้ยตัวนี้ จะรอแขไข สงสารและเห็นใจในที่สุด จะรอคอย..ขอบคุณท่านหมื่นกระบี่ไร้พ่าย..ที่ส่งแขไข มาให้ไขปัญหาที่ค้างคาใจ
ว่ากระต่ายในเพลงนี้เจึงตาย..
|
