ฝันถึงเวียงพิงค์ - ทิว สุโขทัย

ขอบคุณท่านหมื่นกระบี่ไร้พ่าย นำเพลง ฝันถึงเวียงพิงค์ ที่คุณทิว สุโขทัย ขับร้องมาให้ฟัง ไม่เคยฟังแนวที่ทิว.. ขับร้อง แต่แนวคุณสุเทพ ขับร้องพอจะได้ฟังบ้าง มันไม่ค่อยติดหู เหมือนเพลง ดาวเหนือ.. ใจผมชอบเพลงดาวเหนือ ที่คุณทิว ขับร้องมากกว่า ได้อารมณ์ ได้จินตนาการ ถึงขั้นเคลิบเคลิ้มหลงใหล โดยเฉพาะคนที่ไม่เคยมานครพิงค์ หรือเวียงพิงค์ ผมมาเชียงใหม่..ครั้งแรกเมื่อปี 2516-17 โดยพี่สมเจต พาพวกเรามางานผ้าป่าที่จ.สุพรรณ
เหมารถบัสมาสองคัน.. มีประชาชนมากันสักสิบคน เป็นพวกคนใกล้ๆ ที่เราเรียน พระจอมเกล้า ลาดกระบัง คุ้นเคยกัน ค้างทีวัดจำชื่อไม่ได้ อำเภอสันป่าตอง สอง คืน วันกลับเขาพาเข้ามาในตัวเมืองให้เดินซื้อของที่ระลึก หนุ่มๆ ที่ยังขาดประสบการณ์ทาง.....สามล้อถีบก็จะชักชวนไปอย่างว่า บ้านที่ติดแสงสีและมีผู้หญิงให้บริการ.. ก็เกิดการเขม่นกับหนุ่มเจ้าของพื้นที่ เลยมีเรื่องกัน รุ่นพี่ใช้มีดแทงหนุ่มคนหนึ่ง แล้วโดดขึ้นรถ บังเอิญแม่ค้าจำหมายเลยทะเบียนรถได้เลยถูกตำรวจในพื้นที่ สื่อสารแจ้งตำรวจทางหลวงให้สกัดจับ.. และก็มีการชี้ตัวที่สถานีตำรวจ ชุลมุนวุ่นวายพอควร เกิดการเปลี่ยนเสื้อกันวุ่นวาย..ผมก็ถูกพี่บังคับให้เปลี่ยนเสื้อ ..พยานร่วมสิบคนมั่ง คงตาลาย.. สรุป ผมกลัวโดนชี้ผิดตัว เพราะเขาดูแค่เสื้อผ้า ที่จำได้ คนที่ลงไปก่อเรื่อง จริงๆ มีแค่คนเดียว ที่พยานชี้ตัวถูกต้อง รุ่นพี่ที่หน้าตาดุๆ ไว้หนวดไว้เครา ถูกชี้ตัวเป็นผู้ต้องหาไปสี่คน เรื่องราวก็จบลงด้วยดี เพราะ เส้น..คนที่ต้นตอก่อเรื่องมีลูกหลานอัยการ แต่กว่าจะจบเรื่องพี่ๆ หลายคนต้องนอนมุ้งสายบัวที่เวียงพิงค์เสียหลายคืน.. ผมยังจำเหตุการณ์นี้ได้เสมอ..มีน้องๆ เป็นคนเชียงใหม่หลายคน และก็สนิทกันมาก เย็นๆ ผมมักจะไปเที่ยวหาน้องๆ ช่วยทำกับข้าวแบบทางเหนือ ที่เขามีน้ำพริกอ่อง น้ำพริกหนุ่ม แคบหมู กินครั้งแรกๆ ก็ยังไม่ชิน
ส่วนใหญ่น้องๆ เขากินกับข้าวเหนียว เราชินแต่ข้าวจ้าว นานเข้าๆ ก็ปรับตัวเข้ากับคนเวียงพิงค์แบบเนียน จนเป็นเนื้อเดียวกัน น้องๆ ชอบให้มาเที่ยวเพราะ
ชอบคุยตลก ไม่เครียด ถ้า ตั้งวง ต้องมีเพลงให้ฟัง และผมก็เลือกเพลงที่ผมเขาคุ้นๆ หู อย่างเช่น เพลงของคุณจรัล มโนเพชร..ร้องจนไม่มีเพลงจะร้องก็มาออกแนวลูกทุ่ง ดารินทร์ .. เป็นรุ่นน้องที่ถูกสเป๊กผมมากที่สุด..แต่ อย่างว่า ผมอาจไม่ใช่สเป๊กที่เธอชอบ เลยได้เป็นเพียงแต่พี่น้องร่วมสถาบัน ในหลายครั้งที่ร้องเพลงคู่สักขีแม่ปิงไม่ว่าตอนซ้อมหรือบนเวทีจริงง ผมจะต้องใช้สายตา ท่าทางประกอบ ให้สมจริงที่สุด.. เธอก็เขินนะซ๊ สายตาผมเอาจริงเอาจัง ตีบทกระจุยกระจาย.. จนเธอบอกไม่ขอร้องเพลงนี้อีกแล้ว.. ต่อมาก็เลยร้องเพลงเดี่ยว ของใคร ของเขา ตามถนัด.. จริงๆ ผมลืมดารินทร์ ไปนานแล้วล่ะ เพราะเพลงนี้เชียวทำให้กลับมารำลึกน้องสาวคนนี้ โอ้ ..ดารินทร์ ..เธออยู่ไหน.. (อย่าอินตามผมนะขอรับ)

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ฝันถึงเวียงพิงค์ - ทิว สุโขทัย (อ่าน 4421 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้