แรงบันดาลใจมีอยู่ช่วงหนึ่ง...ผมพิสมัยจังหวะไทย ที่ชื่อ สองไม้มากๆ อยากเขียนเพลงที่ใช้จังหวะแบบนี้บ้าง ก็ด้วย
ได้แรงบันดาลใจมาจาก...เพลงเพลงหนึ่งของอาจารย์ดาร์กี้ ไพฑูรย์ ขันทองล่ะครับ ชื่อเพลง รักที่ถูกลืม
ต้นฉบับเคยร้องไว้โดยดุษฎี ดอกรัก ,ยอดรัก สลักใจ,เสรีย์ รุ่งสว่าง บางคราวอาจารย์ก็เปลี่ยนชื่อเป็น รักถูกลืม บ้าง จึงขอละไว้ในฐานที่เข้าใจว่ามันคือเพลงเพลงเดียวกันครับ ตอนนั้นอาจารย์ผมกับเฮียระเจ้าของร้านขายยาแถวๆตลาดสี่มุมเมือง ร่วมกันทำเพลงชุดหนึ่ง ร้องโดย พี่ต้อม เสรีย์ รุ่งสว่าง มีอาจารย์แจ่ม จิตรกร บัวเนียม และน้าโต้ง ทำดนตรีในชุดนี้ บันทึกเสียงที่ห้องป๋าหมาน โรต้าแถวๆสุขาภิบาล 3 ผมจึงมีโอกาสได้ไปที่ห้องด้วยทุกครั้งไม่ว่าจะเป็นการทำดนตรีหรือใส่เสียงร้อง ก็ไปอยู่คอยรับใช้อาจารย์ล่ะครับ ชงกาแฟบ้าง ช่วย
คุมช่วยดูช่วยฟังนักร้องแทนอาจารย์บ้าง แต่ผมคงได้เพียงแค่ดูหรือฟังเฉยๆเท่านั้น นักร้องระดับเสรีย์ รุ่งสว่างใครจะไปกล้าคุมพี่เขาร้องล่ะครับ อย่างมากเวลาอาจารย์ฟังแล้วขัดๆหู อยากให้ร้องแบบนั้นแบบนี้ ก็จะละวาง
ไพ่จากวงรัมมี่ มาบอกให้พี่ต้อมเสรีย์ร้องตรงนั้นตรงนี้ใหม่อีกที ประมาณแบบนั้นครับ...ผมลืมบอกไปว่าวงไพ่
วงไฮโล กับห้องอัดเสียงมันเป็นของคู่กัน ที่แยกกันยาก..คนลูกทุ่งเวลาเจอหน้าเจอตากัน ทำงานร่วมกัน ไม่พ้นเรื่องเบียร์เหล้า,เล่นไฮโล,รัมมี่,ป๊อกเด้ง...แก้เซ็ง..หรือไม่ก็ดื่มเหล้าเคล้าสุรานารี...หลังงานบันทึกเสียงเสร็จ
โดดอ่ง...โดดอ่างก็ว่ากันไป ตามรสนิยมหรือประเพณีนิยมที่ควรจะเป็น ว่าเข้าไปนั่น... เพราะส่วนใหญ่นายห้างฯจ่าย..ที่พูดนี่ผมไม่เป็นนะครับ ไพ่ก็เล่นไม่เป็น ไฮโลยิ่งแล้วเลย ดูยัง งงเลย...มีหน้าที่ชงกาแฟให้อาจารย์ วิ่งไป
ซื้อเบียร์ซื้อเหล้าซื้อบุหรี่ซื้อข้าวซื้อแบรนด์ อันนี้งานถนัดครับ พูดถึงเรื่องแบรนด์นี่ หมายถึงแบรนซุปไก่ดำๆนะครับผมคิดเอาเองว่า หากไม่มีนักร้องลูกทุ่งใส่เสียงในห้องอัด แบรนด์อาจจะเจ๊งทีเดียว เพราะซื้อดื่มซื้อทานกันมากทานทุกคน เท่าที่ผมเห็นๆมา พี่ต้อม เสรีย์ รุ่งสว่าง จะทานกับลิโพ เทผสมกันในแก้ว แล้วดื่ม...สูตรของพี่เค้าผมวิ่งซื้อทีเป็นโหลๆ แรกๆเห็นแล้วจะอ๊วกครับ ดำๆ ขื่นๆลื่นๆเมือกๆ โอ๊ยทานกันไปได้ไง ระยะหลัง...สงสัยทำไมเค้าชอบทานกันจัง...เลยทดลองขออาจารย์ทานบ้าง...แรกๆต้องรีบกลืนเลย แล้วทานลิโพตามเพื่อดับรสดับกลิ่นคาว...หลังๆสบายครับ...อร่อย 555555 แหม...อารัมภบทซะยืดยาว...แรกๆที่ผมเจอพี่ต้อมเสรีย์
ยังจำได้ว่า แกไม่ถือตัวเป็นกันเองกับพวกเรา จะคล้องโทรศัพท์ซัมซุงสีแดงๆแบบฝาพับยุคแรกๆ สะพายเป้
หนึ่งใบ ตอนแรกก็สงสัยว่าข้างในมีอะไร...555 ผมกับเพื่อนที่ห้องอัดเคยแอบเปิดดู มีเสื้อนอกพับอยู่หนึ่งตัว
กับฮอลล์สีเหลือง 2 ถุง 5555 สมบัตินักร้องดัง แกเอาไว้ใช้อม ทีละ 2 เม็ดเวลาร้องเพลงเอาไว้ในกระพุ้งแก้มซ้าย-ขวา ผมเคยลองอมดูบ้าง ปรากฏว่าแทบหลุดเข้าคอ...นี่ถือเป็นเคล็ดลับของพี่ต้อมเสรีย์ รุ่งสว่างครับ...
พอเริ่มอัดเสียง ดนตรีมา....พี่ต้อม เสรีย์เริ่มร้อง.พอรู้ว่าน้อง...จะไปเป็นของคนอื่น...แทบเป็นลมล้มทั้งยืน
เพลงรักที่ถูกลืมเริ่มลอยมากระทบโสตประสาทหูผม รู้สึกชอบเพลงนี้...ชอบท่วงทำนองของจังหวะสองไม้จับจิตจับใจ ผมกลับมาจากห้องอัด...เต็มเปี่ยมด้วยแรงบันดาลใจ...หยิบปากกา เขียนเพลงด้วยความรักและศรัทธาในเพลงลูกทุ่ง วงการลูกทุ่ง...เพลงนี้ชื่อ เอกลักษณ์ลูกทุ่งไทยครับ ผมจำได้ว่าเคยเอาเพลงนี้ตอนยัง
เป็นเนื้อร้องไปเสนอ พี่แร่ สุรสิทธิ์ แสงคำพระ ที่บริษัทอาร์สยาม..ไปร้องให้พี่แร่ ฟังที่โต๊ะทำงานเลย...5555
มีเนื้อเพลงไปแผ่นเดียว...พี่แร่ ชอบมาก...แต่อยากให้ผมแก้ ตอนลงให้ยิ่งใหญ่กว่านี้นิดนึง...น้าโต้งกระซิบ
ที่หูผมเบาๆว่า..มึงแก้ เลย แก้โชว์ แก้ตอนนี้เลย...55555 พี่แร่ บอกเราว่าเพลงนี้น่าจะเหมาะ...กับสันติ ดวงสว่าง หรือน่าจะเป็นเอกชัย ศรีวิชัย...แล้วเหตุการณ์วันนั้นก็ผ่านมา วันหนึ่งผมมีโอกาสได้ส่งเพลงนี้จริงๆ..
ให้เอกชัย ศรีวิชัยร้อง...ป๋าสมานทำเอกชัย ชุดนึง ทำเองแล้วขายให้กรุงไทย...เอกชัยก็ช่วยมาร้องให้...ผมรับ
ค่าเพลง เพลงนี้ 3,000.-บาท ก็เหมือนได้ช่วยป๋าหมานซึ่งมีบุญคุณกับผมด้วย.. เพลงมี 12 เพลง เพลงผมถูก
เรียงไว้เพลงที่ 11 ของชุด....เพราะเครดิต ความเชื่อถือกับห้างเทปไม่มี...โนเนม...ไร้ชื่อเสียง..เพิ่งเทินส์โปร
แต่ผมไม่เคยเสียใจหรอกครับ...เขาเลือกเพลงเราก็ถือว่าบุญแล้ว...ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่า วันหนึ่งพี่เอกชัย
ศรีวิชัย จะร้องเพลงของเราเหมือนที่พี่แร่ อาร์สยามเคยบอกไว้จริงๆ...ขอบคุณแรงบันดาลใจ ที่ส่งให้ฝันของผมเป็นจริง..ซะที
เอกลักษณ์ลูกทุ่งไทย-เอกชัย ศรีวิชัย
Uploaded with
ImageShack.ushttp://spamtheweb.com/ul/upload/021209/1441_eak.swf**ขอบคุณพิเศษ มือที่มองไม่เห็น ที่ช่วยอัพเพลง แปะเพลง ให้นะครับ**
http://upload.one2car.com/download.aspx?pku=4F2B8E84B14ZHGI35MY4C6WRCD2OA