บัวหลวงบึงพลาญ : เมื่อเพลงลูกทุ่งตกเป็นจำเลยในคดีบิดเบือนภูมิศาสตร์!

[baluster]

บัวหลวงบึงพลาญ
ดอย อินทนนท์ แต่ง
ศรชัย เมฆวิเชียร ร้อง

โอ้แม่พุ่มพวง บัวหลวงแห่งบึงพลาญ
งามแท้เด้อแม่แจ่มจันทร์ แค่สบตากันอดฝันบ่ได้
อยากอยู่ร่วมหอ เคล้าคลอคู่เคียงชิดใกล้
ขวัญตาสิว่าจังใด๋ ตกลงหรือไม่ แม่บัวกลางบึง

โอ้แม่พุ่มพวง บัวหลวงบึงพลาญชัย
เว้าหวานซ่านถึงทรวงใน คล้ายดังคารมผสมน้ำผึ้ง
หากใครได้เห็น เนื้อเย็นรับรองต้องทึ่ง
พี่จนคงเอื้อมไม่ถึง อยากคว้ามาคลึงคงหมดปัญญา

พี่เป็นคนไกล ทรามวัยคงบ่สะออน
คนใกล้แถวยโสธร และสารคามเขาคอยกันท่า
เพิ่นมีแหวนเพชร สาวน้อยร้อยเอ็ด จึงนำพา
พี่มีแหวนพลอยด้อยค่า แก้วตาบ่หันมามอง

โอ้แม่พุ่มพวง บัวหลวงแห่งบึงพลาญ
อยากเด็ดไปปักแจกัน ประดับห้องใจห้ามไผเกี่ยวข้อง
ตราบบึงไม่สูญ น้ำมูลไม่เลิกไหลล่อง
พี่ชายไม่หยุดใฝ่ปอง แม่สาวเนื้อทอง ร้อยเอ็ดคนงาม.

“บัวหลวงบึงพลาญ” เป็นเพลงไพเราะทั้งตัวคำร้อง ทำนอง
ไปจนถึงเนื้อเสียงและสำเนียงในแบบของคุณศรชัย

แต่ก็เป็นเพลงไพเราะที่ดูคล้ายมีมลทิน
เพราะถูกคนฟังจำนวนหนึ่งกล่าวหามานานว่า

“มั่วเรื่องภูมิศาสตร์”

แน่นอนว่าคนร้อยเอ็ดทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นสาวบึงพลาญหรือไม่ก็ตาม
ต่างรู้ว่าแม่น้ำหนึ่งเดียวของเมืองเกินร้อยคือ “แม่น้ำชี”
ส่วน “แม่น้ำมูน (มูล)” นั้น ถ้านับเอาที่อุบลก็ห่างไกลร่วมสองร้อยกิโล
แล้วจะมา “...ตราบบึงไม่สูญ น้ำมูลไม่เลิกไหลล่อง...” ได้ยังไง?


ในอินเทอร์เน็ตก็จะมีคนเอาเพลงนี้มาอำเสมอ เมื่อพูดถึงความคลาดเคลื่อนของเนื้อเพลงไทย

ผมเองไม่รู้จักผู้แต่ง – คุณดอย อินทนนท์ (สมบูรณ์ สมพันธ์) เป็นการส่วนตัว
ทั้งไม่เคยคุยกันและไม่เคยเห็นคำอธิบายแก้ต่างของท่านที่ไหน
แต่ก็รู้สึกไม่สบายใจเวลามีคนเอ่ยว่าเพลงนี้ “มั่ว”

ซึ่งส่วนตัวเองผมไม่รู้สึกว่าบัวหลวงบึงพลาญ “มั่วภูมิศาสตร์” แต่อย่างใด


เพราะมีที่สังเกตตรงเนื้อร้องท่อนแยก
“...พี่เป็นคนไกล ทรามวัยคงบ่สะออน คนใกล้แถวยโสธรและสารคามเขาคอยกันท่า...”

ตัวละครในเพลงมีสี่
หนึ่งคือสาวร้อยเอ็ด
สองและสามคือ “คนใกล้” เมืองยโสที่อยู่ตะวันออกกับคนสารคามฟากตะวันตกของร้อยเอ็ด
คนที่สี่คือ “พี่” ผู้เป็น “คนไกล”
แปลว่าพี่คนนี้ไม่ใช่ทั้งคนสารคามและคนยโส

และย่อมยิ่งไม่ใช่คนร้อยเอ็ด


แล้วถ้างั้น “พี่” เป็นคนที่ไหน?


มีทางเลือกอยู่สองทางครับ

๑
เป็นคนจักราช จ.นครราชสีมา ตามถิ่นเดิมของผู้ร้อง

๒
เป็นคนสนม จ.สุรินทร์ ตามถิ่นกำเนิดของผู้แต่ง


ซึ่งทั้งสองที่ล้วน “เป็นคนไกล” ของสาวร้อยเอ็ด เมื่อเทียบกับยโสและสารคาม
และเพราะแม่มูนมีต้นธารอยู่โคราช ซึ่งผ่านบุรีรัมย์ สุรินทร์ ศรีสะเกษและอุบลตามลำดับ
ทั้งคนจักราชและคนสนมจึงสามารถอ้างแม่มูลเป็นที่หมายได้เต็มปากเต็มคำ
ยิ่ง อ.สนม ที่ใกล้แม่มูนออกปานนั้น ก็คงยิ่งอ้างได้สนิทใจ

การอ้างเอาสถานที่สำคัญของสาวกับของตนมาประกอบคำมั่นสัญญาย่อมเป็นเรื่องสมเหตุสมผล

เพราะฉะนั้นคำอ้าง
“...ตราบบึงไม่สูญ น้ำมูลไม่เลิกไหลล่อง
พี่ชายไม่หยุดใฝ่ปอง แม่สาวเนื้อทอง ร้อยเอ็ดคนงาม”
ก็ย่อมสมเหตุสมผลเช่นกัน



แต่ถ้าท่านไหนมีข้อมูลหรือความคิดที่แตกต่างออกไป
มาเล่าสู่กันก็ดีนะครับ

และถ้าคนสวยคนหล่อใจดีคนไหนจะช่วยวางเพลง “บัวหลวงบึงพลาญ” ให้

ก็จะขอบคุณเป็นอันมากจ้ะ.

[spwutti]

ฺBird eye view ดูแถบนั้น นึกไม่ค่อยออก เหตุไม่คุ้นเคยพื้นที่
ต้องใช้แผนที่ หรือ กูเกิ้ลแมพ ช่วย ถึงจะเข้าใจมากขึ้น

หากทราบปูมหลังของผู้แต่ง หรือ ผู้ร้อง
ผมเห็นด้วยตามคำประกาศ(คำแถลง,คำอภิปราย...)ของท่าน ซี่กรง

แต่หากไม่มีข้อมูลของผู้แต่ง หรือ ผู้ร้อง
เป็นได้ที่จะทำให้เกิดข้อสงสัย ดังข้อหา “มั่วเรื่อง ภูมิศาสตร์”

 
ุข้อมูล มุมมอง ข้อคิด ที่น่าคิด คาดไม่ถึง
ทราบว่าท่าน ซี่กรง สะสมอยู่ไม่น้อย
ได้โปรด ปล่อย ออกมาเรื่อยๆ
จะเปิดสมองน้อยๆของข้าน้อย รอรับครับผม

 

[mos_na]

...ผมก็คน มหาสารคาม ที่ติดๆกับ ร้อยเอ็ด เพิ่งจะรู้นะครับว่ามีการพูดถึงเรื่องเนื้อเพลงนี้กัน

ถ้าวิเคราะห์ดีๆ อย่างท่านลุงซี่กรงว่าก็น่าจะเป็นอย่างนั้น แต่ถ้าฟังแล้วตีความง่ายๆตามเนื้อเพลง ก็เป็นอย่างที่เขาว่า มั่วเรื่องภูมิศาสตร์


..โดยส่วนตัวผมคิดว่าบทเพลงช่วง “...ตราบบึงไม่สูญ น้ำมูลไม่เลิกไหลล่อง..."ไม่น่าจะมั่วนะครับ แต่เป็นการเปรียบเทีย ระหว่างบึงพลาญ กับ การไหลของแม่น้ำมูล แค่นั้นเอง

เหมือนกับ ความรักของน้อง เปรียบเป็นบึงที่ไม่สูญหาย และ ความรักของพี่ ที่ไม่มีวันหยุดไหลเหมือนน้ำมูล ประมาณนั้น (ชักมึนๆแระ  )

[baluster]

คุณภูฤดู
ขอบคุณครับที่มาเจิมให้เป็นคนแรก
ความจริงกระทู้นี้ต้องยกเครดิตให้คุณภูฤดู
เพราะเป็นเนื้อหาเดียวกับที่ผมเคยโพสไว้
ในอีกบอร์ดนึงที่คุณภูฤดูเป็นเจ้าของกระทู้
แล้วคุยต่อเนื่องจนเกิดเป็นประเด็นขึ้นมา
เรียกว่าเป็นคนจุดประกายนั่นแหละครับ
ขอบคุณไว้ในที่นี้ด้วยครับ

ส่วนเรื่องข้อมูลน่ะ.......เอ่อ....

อย่าคาดหวังดีกว่า
รู้อยู่ว่าผมถนัดกวน  มากกว่าสาระ

แต่ก็จะพยายามนะครับ



อ.แดง เจดีย์

ขอบพระคุณมากครับสำหรับเพลงที่วาง แจ่มแจ๋วสมศักดิ์ศรีเหมือนเดิม
มีรูปคุณดอย อินทนนท์ มาอีกซ้ำ

เรียกว่าทั้งแจกทั้งแถมสะบั้นกันเลยทีเดียว

สุดยอดทั้งของแจกและของแถมครับ



คุณพี่สมภพ

แค่ถูกเรียกว่า "พี่" ผมก็เกร็งแล้ว
นี่ยังเอาชื่อจริงมาขายอีก

อิ อิ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ

ที่รู้ใจว่าน้องใหม่ยังติดจะเกร็ง
 



ลุงน้องมอส

นี่ไงครับ
ถ้าคนรักเพลงลูกทุ่งจริง
และฟังเพลงอย่างใส่ใจแบบคุณมอส
คำกล่าวหาว่าเพลงลูกทุ่งเป็นอย่างงั้นอย่างงี้ก็คงน้อยลง
ผมก็ไม่ต้องไปนั่งเถียงกับบางคนในกลุ่มนั้นให้เมื่อยหัวใจ

แต่คนสร้างเพลงเองก็คงต้องพยายามรักษาคุณภาพเหมือนกันเนาะ - ผมว่า

ขอบคุณครับ

[s.virat]

นี่คือเสน่ห์ของ"สายสัมพันธ์"ไม่ใช่มีแค่เพลงฟัง แต่มีความรู้็ด้วยครับ   

[wichit007]

อ่านข้อความของท่าน แปลว่าซี่กรงแล้วไม่คอมเม้นท์ ก็กะไรอยู่ความละเอียดละออในบทเพลงของพี่ท่าน พูดได้คำเดียวว่าสุดยอด 

[chattanon]

   ขอร่วมแสดงความคิดเห็นด้วยคน  ตามที่ท่านซี่กรงมีข้อคิดเห็นว่าผู้ประพันธ์บิดเบือนสภาพภูมิศาสตร์ ในความคิดเห็นส่วนตัวคิดว่าคงนาจะไม่ใช่  เพลงหลายเพลงที่ผู้ประพันธ์พยายามคิด สร้างสรรค์ อาจจะมีข้อจำกัดด้วยทำนองบังคับให้ต้องใช้วรรณยุกต์ หรือการใช้คำสัมผัส จึงต้องหลีกเลี่ยงข้อเท็จจริง  เห็นด้วยกับที่ท่านวิพากษ์เป็นข้อๆ  ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา บังเอิญเพิ่งมาอ่านพบเข้าขออนุญาตทำการบ้านอีกรอบแล้วมานำเสนออีกครั้ง  ทุกวันนี้พยายามอ่านในคอลัมน์ต่างๆ ให้มากที่สุด   ในช่วงหยุดนี้ เข้าพรรษา คงพอมีเวลาเข้า มาอ่านสายสัมพันธ์ได้ยาวนาน ขอย้อนกลับมาที่ว่า
คุณดอย  อินทนนท์ ประพันธ์ ที่ท่านซี่กรงกังขาว่าบิดเบือน   สภาพภูมิศาสตร์  จริงๆ มันก็ใช่ที่ผู้ประพันธ์บอกว่า   ตราบบึงไม่สูญ  น้ำมูลไม่เลิกไหลล่อง พี่ชายไม่หยุดใฝ่ปอง   แม่สาวเนื้อทองร้อยเอ็ด..
    ความเห็นตรงนี้มองว่า หากผู้ประพันธ์ ต้องการทำให้เนื้อหาถูกต้องตามที่ท่านซี่กรงต้องการเนื้อเพลงออกมาจะดูว่าขาดความกลมกลืน  ดังข้อสมมุตฐานส่วนตัวว่าจะต้องมีเนื้อเพลงว่า
                     "ตราบบึงไม่มีสี  น้ำชีไม่เลิกไหลล่อง  หรือตราบบึงไม่ดี   น้ำชีไม่เลิกไหลล่อง
ท่อนท้ายลงตัวพอดี  คือ พี่ชายไม่หยุดใฝ่ปอง   แม่สาวเนื้อทองร้อยเอ็ดดวงใจ  ที่นำเสนอมานี้ไม่มีเจคนาใดๆ  ในฐานะที่เคยพอมีประสบการณ์ประพันธ์เพลงบ้าง และก็เคยวิพากษ์กับเนื้อเพลงต่างๆ ได้แต่มองในเชิงบวก คืออาจจะติดขัดด้วยสิ่งต่างๆ ฉันทลักษณ์ วรรณยุกต์  เวลาที่ไม่ได้ตรวจทานถือว่าเป็นการแลกเปลี่ยน ในเชิงประชาธิปไตย ความแตกต่างในทางความคิดคือ ความสวยงาม จริงไหมครับท่าน

[spwutti]

ติดตามอ่านความเห็นของท่านchattanon แล้ว
เกรงว่า ท่านเข้าใจผู้ตั้งกระทู้ผิดไปนะครับ

ท่านซี่กรงได้โปรยมาตั้งแต่ชื่อกระทู้และตอนต้นกระทู้ให้เห็นถึงที่มาของคำว่า"มั่วเรื่องภูมิศาสตร์"
ซึ่งหมายถึง มีความเห็นอื่นที่ออกมาอย่างนั้น

แต่ท่านซี่กรง ได้วิเคราะห์อธิบาย(แทบจะเป็นการแก้ต่างแทน) ให้เห็นถึงเหตุผลที่มาของเนื้อเพลง
และก็แสดงออกอย่างชัดเจนและบอกว่าว่า เพลงนี้ไม่ได้มั่วภูมิศาสตร์แต่อย่างใด


ความเห็นของท่านchattanon ที่ระบุว่า
...ขอย้อนกลับมาที่ว่าคุณดอย  อินทนนท์ ประพันธ์ ที่ท่านซี่กรงกังขาว่าบิดเบือน   สภาพภูมิศาสตร์...
หรือ
...ความเห็นตรงนี้มองว่า หากผู้ประพันธ์ ต้องการทำให้เนื้อหาถูกต้องตามที่ท่านซี่กรงต้องการเนื้อเพลงออกมาจะดูว่าขาดความกลมกลืน...

นั้น
ผมว่า  อาจจะไม่ตรงกับสิ่งที่ท่านซี่กรงต้องการสื่อออกมา นัก

ด้วยความเคารพครับ

[chattanon]

       ต้องขอบขอบคุณท่านภูฤดูที่ได้แสดงความเห็นมาว่า ผมอาจแปลและสื่อความหมายกระทู้ตามที่ท่านซี่กรง ริเริ่ม ก็ได้มาอ่านอีกรอบ ก็จริงดังที่ท่านภูฤดูว่าไว้ ผมตีความผิดไป   เพราะรีบอ่าน และรีบจะแก้ต่างแทนผู้ประพันธ์เพลง  เห็นด้วยว่าท่านซี่กรงออกมาปกป้องท่านดอย  อินทนนท์   ค้องขออภียและขอคารวะท่านซี่กรง และท่านภูฤดูร้อยครั้ง   ทราบแล้วเปลี่ยน  ต่อจากนี้ต้องไปต้องรอบคอบและทบทวนให้แน่ใจก่อนครับ ไม่โกรธนะท่านพี่ซี่กรง

[baluster]

เรียนท่านchattanon
ผมก็เป็นคล้ายๆ อย่างนี้บ่อยๆ ครับ
เพราะบางทีอยากอ่านให้จบก็อยาก
แต่เวลามันเร่งรัด
เลยรีบบอกความในใจไปก่อน
พอกลับมาอ่านอีกที อ้าว!
เป็นไปอีกเรื่องนึงเลย

ผมคิดว่าท่านchattanon คงมีทัศนะเรื่องเนื้อเพลงคล้ายๆ กับผมแหละครับ
อาจจะต่างกันที่ว่า ผมเองไม่ค่อยมีประสบการณ์มากนัก
ยิ่งเรื่องการประพันธ์เพลงยิ่งเป็นเรื่องแทบสุดปัญญา

แต่ก็เข้าใจคนแต่งเนื้อเพลงอยู่พอสมควร
และคอยเอาใจช่วยอยู่เสมอ
เมื่อพบเนื้อเพลงที่งดงามดีงาม ก็พยายามแสดงความเห็นชื่นชม
แต่หากพบเนื้อเพลงที่ฟังดูแปลกๆ ชอบกล
ไม่ว่าจะเป็นด้านข้อมูล เหตุผลหรือถ้อยคำ
ก็จะพิจารณาและพยายามทำความเข้าใจผู้ประพันธ์ให้มากที่สุด
ถ้าหาทางออกไม่ได้จริงๆ จึงจะเริ่มติ

จะเรียกว่าผมเป็นคนประเภทลำเอียงเข้าข้างผู้แต่งเพลงก็ว่าได้ครับ


ทำไมถึงเป็นแบบนั้น?

มีเพลงอยู่อย่างน้อยสามเพลงที่ผมเคยนึกตำหนิผู้แต่ง
ว่า "เขียนเนื้อเพลงชอบกล"
คือเพลง

"ทหารเกณฑ์ผลัดสอง" (คุณศรชัย เมฆวิเชียร ร้อง)
"ส่งแอ๋วเรียนราม" (คุณศรเทพ ศรทอง ร้อง)
"รักนี้เหมือนฝัน" (คุณรณชัย ถมยาปริวัฒน์ วงคีรีบูน ร้อง)

“ชอบกล” อย่างไร?

ท่อนท้ายเพลงทหารเกณฑ์ผลัดสองเนื้อว่า
“...ยามพี่ฝึกฝน จะคิดถึงหน้ามนก่อนนอน พรุ่งนี้จะลาจร จูบบังอรประทับรอย.”
ด้วยความไม่รู้เรื่องรู้ราว
ผมฟัง “...พรุ่งนี้จะลาจร...” เป็น “...พรุ่งนี้จราจร....” อยู่หลายปี
คิดหงุดหงิดตลอดว่า
“จราจรมาเกี่ยวอะไรด้วยวะ! แล้วจราจรจะมาจูบแฟนตาทหารเกณฑ์คนนั้นทำไมวะ?”

ขำก็ขำไปนะครับ
แต่ผมคิดอย่างนั้นจริงๆ

เพลง “ส่งแอ๋วเรียนราม” ตรงเนื้อเพลงว่า
“...น้องไปนั่งรถมัสแตง ติดแอร์สีแดงรับส่งทุกวัน...”

ผมก็สงสัยว่า
“รถเก๋งที่มีแอร์สีแดงนี่มันเท่ตรงไหน? แล้วแอร์รถยนต์มันจะมีสีไปทำไม?”

ขำได้อีกครับ


สุดท้าย เพลง “รักนี้เหมือนฝัน”
เนื้อเพลงว่า
“...จะเฝ้าขอจำ น้ำคำที่เคยบอกรัก ให้เราเหมือนเขาได้ใจ จากเราไปด้วยเช่นกัน”

ผมก็นึกอีกแหละว่า “ทำไมต้อง ‘ได้ใจ’ ?  เขาได้ใจ ก็แปลว่าเขาเหลิงน่ะสิ!”

ดูเป็นการตีความแบบประสาทๆ นะครับ
แต่วัยเยาว์ของผมเป็นอย่างนั้นจริงๆ

สงสัยพอแก่ขึ้นแล้วอยากไถ่บาป......



ขอบคุณคุณภูฤดูครับ

ที่เข้าใจคนติงต๊องแบบผมเป็นอย่างดี

หรือว่า.......


หรือว่า......


เราติงต๊องเหมือนกัน

 

[baluster]

อ้อ!


อีกอย่างนึง


ถ้าผู้แต่งเพลงนี้ตั้งใจพูดถึงน้ำชีจริงๆ

แค่ใช้ว่า

"...ตราบบึงยังมี น้ำชีไม่เลิกไหลล่อง..."


ก็น่าจะแก้ปัญหาได้แล้ว
เสียงวรรณยุกต์สามัญแทนเสียงจัตวา ไม่ได้ทำให้ต้องบิดโน้ตอะไรมากมาย
ความหมายก็พอได้

ง่ายนิดเดียว

[Onpotha]

ขอบอกว่าลึกซึ้ง ชัดเจน มีเหตุผลรองรับ เห็นด้วยกับถ้อยความของท่านแปลว่าฯ ขอบคุณทุกท่านที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับกระทู้นี้ครับ