เพลงแห่งความหลัง เพลงโปรดของผม ชอบร้อง เคยอัดแผ่นซีดีไว้กับเพื่อนๆไว้นานแล้ว
ผลงาน ทำนอง ครูเอื้อ สุนทรสนาน คำร้อง ครู แก้ว อัจฉริยะกุล เพลงนี้ร้องกันสามท่านด้วยกัน นักร้องเสียงหนึ่งคือ ครู วินัย เลียงประสานมีครู เอื้อ ร่วมกับครู ชวลีย์ ร้องยากมากครับ
เป็นเพลงที่เพราะมากๆเลยครับร้องก็ยากด้วยทุกคนต้องรู้ช่วงจังหวะที่สอดแทรกเข้า แม้แต่จะพิมพ์เนื้อเพลงยังยากเลย ไป
เพลงแห่งความหลัง
ทำนอง ครู เอื้อ สุนทรสนาน /คำร้อง ครู แก้ว อัจฉริยะกุล /ขับร้องโดย สุนทราภรณ์/วินัย /ชวลีย์
ยาม..เมื่อลมผสมเพลงพา*…(ญ. โอ้กรุงเทพเมืองฟ้า….อมร)
เสียงเธอแว่วมาจากฟ้าเบาเบา* เหมือนดั่งเธอละเมอ
(ช. สมเป็นนครมหาธานี)
รักเก่า*เพลงแห่งความหลังเรากล่าวความร่ำไป*(ช. ช่างงามเหลือที่จะ- (ญ. สวยงามหนักหนายามราตรีงามเหลือเกินเพลิดเพลินฤดี) -พรรระณา)
เมื่อ..เรา…อยู่ริมบึง*… รักเราติดตรึงน้ำคำครั้งหนึ่ง*ตรึงใจ*
(ช. เมื่อมาอยู่ริม..บึง ญ. ใจซาบซึ้งพลอดพร่ำ) ( ช.ยามน้ำ-
-ขึ้นบัวลอย)
สายสัมพันธ์ครั้งกระนั้นจำได้ น้ำ* ธารหลั่งไหล.*..เพลินฤทัยติดตรา
(ญ. ยามน้ำน้อยบัวลง ช. แต่รักฉันคงตรงไป)
วัน*ฝนโปรยฉ่ำเนืองนอง*…สองเรายังต้องบังละอองฝน พา
(ญ.เย็นหนาวสั่นปานใด..ช.หนาวเย็นเถิบชิดดวงใจเบียดให้ใกล้เนื้อนวลละมุน)
กลาง...*ลำน้ำเจ้าพระยา..ล่องเรือรักว่า…ต่างพาสุขครัน....
(คู่)เมื่อมีคู่ประคองล่องลำ…..น่าน…น้ำ…เจ้าพระยา)
เสียงเพลงแห่งความหลัง…เจ้าก็ยัง…ภวังค์หรือ..นั่น
โอ้ที่แท้เป็นแต่ความฝัน…รักเราผูกพันธ์เพ้อรำพันอยู่…เดียว…..
...........................................
