บัวกลางบึง - ยงยุทธ เชี่ยวชาญชัย

นับเป็นผลงานเพลงหนึ่งของครูสุรพล สมบัติเจริญ ประพันธ์เพลง บัวกลางบึง ให้ลูกศิษย์ ได้แจ้งเกิด น้องจากเพลงสัจจะของชาวนา ฟังติดหูมาตั้งแต่ด็กๆ เคยร้องหน้าชั้นยุค ป.3 / ป4 เพลงนี้ก็พูดเปรียบเปรยเหมือนกันว่าผู้หญิงเปรียบเสมือนดอกบัว อยากจะลุยด็ดบัว ก็กลัวปักเป้าเจ้าปลาปากคม.. ท่อนนี้แหละ ทำให้นึกถึงบรรยากาศ ช่วงๆ กลางๆ เดือน จนถึงใกล้ปลายเดือน เป็นที่รู้ๆ กันว่านักศึกษาจะมีความสุขตอนต้นเดือน เพราะได้รับเงินจากพ่อแม่ ผู้ปกครองมาเป็นใช้จ่ายค่ากิน ค่าที่อยู่ เสื้อผ้า สันทนาการอันประกอบด้วยเครื่องดื่มเพื่อประกอบการสนทนา คือเหล้า ช่วงมีตังค์หน่อย กินเหล้าแดง อย่างแม่โขง กวางทอง รายได้ปานกลาง เงินเริ่มจะหมดกินเชี่ยงชุน เหล้าขาว ขอเล่าว่าเรื่องปลาปักเป้าที่มีในเนื้อเพลง บัวกลางบึง มันเกิดกับตัวผมจริงๆ ปลายเดือนเงินหมดกันทุกคน ต้องหาอาหารกินกัน สมัยอยู่บ้านป้าจ้อย สักตีห้ากว่า เราจะไปทอดแห มือทอดแห คือไอ้ลิตร ไอ้ยุทธ (ปัจจุบันยศพอ.) ผมไม่ถนัดเพราะฝึกทอดแหแล้วไปไม่รุ่งถนัดตกปลามากกว่า ได้รับมอบหมายทุกครั้งว่าถ้าเมื่อใดแหติดตอไม้ กิ่งไม้ ต้งลงไปงมแห เอาเศษกิ่งไม้
ออกจากแห.. และแน่นอนคลองหัวตะเข้ สมัยนั้นปลาปักเป้าชุกชุมที่สุด.. คนไม่รุ้ย่อมไม่กลัว ผมลงไปทุกครั้ง ก็จะมีปลาพวกนี้มาตอด..แต่ก็ไม่ได้ทำให้ระคายผิวไม่.. เพราะผมนุ่งกางเกงยีนลงไป.. เคยนุ่งผ้าขาวม้าเหมือนกัน มันก็แค่ตอดๆ เพียงแค่จักจี้จักเดียม เพลงที่แต่งเพลงนี้บอกว่าปักเป้าเจ้าปลาปากคม ..ดูจะทำให้คนที่ไม่เคยสัมผัส อาจกลัวไปเลย นึกว่ามันคงมีลักษณะเหมือนปลาปิรันย่า ..คือดุร้าย.. ใครมีประสบการณ์เจ้าปักเป้าน่าจะช่วยเติมเต็มหน่อยนะครับ ขอบคุณท่านหมื่นกระบี่ไร้พ่ายที่นำเพลงบัวกลางบึง มาให้ได้เขียนถึงเรื่องราวความหลังเก่าๆ อ้อ..เจ้าปักเป้านี่มันร้องเสียงดัง อ้อดๆๆ
ตัวลายจุด เขียวๆ เทาๆ เอามือแตะๆๆ มันก็จะพองลม เคยเป่าให้ลม เข้าไปในตัวมันสตาฟไว้ดูเล่น แล้วแขวนก็ใช้เป็นเครื่องประดับได้ เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็นเลยครับ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: บัวกลางบึง - ยงยุทธ เชี่ยวชาญชัย (อ่าน 4927 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้