คอย - นริศ อารีย์

เป็นที่รู้ๆ กันว่าเมื่อผู้อื่นมอบสิ่งต่างๆ ให้ เราต้องขอบคุณ.. ขอขอบคุณท่านหมื่นกระบี่ไร้พ่าย ที่นำเพลงที่มีชื่อเพลงสั้นๆ ที่ลึกซึ้งอาทิ เพลง คอย
หลง เพ้อ จำได้แค่นี้..โอกาสต่อไปคงมึเพลงรอ กล่อม ให้ รัก หนาว จูบ .... เพลงนี้ครูป. ชื่นประโยชน์ ประพันธ์ทำนอง/ คำร้องจากข้อมูลที่มีในหน้า 149 หนังสือเพลงรักอมตะ บันทึกเสียงครั้งแรกเมื่อ 2498 โดย นริศ อารีย์ เพลงคอย...เกี่ยวข้องกับผมตรงที่..ทำให้ผมต้องลาหยุดงานไปผ่าตัดนิ้ว..ก้อยซ้ายที่โรงพยาบาล เวลานั้นยามรุ่งอรุณของวสันตฤดู ..ของต้นเดือนเดือนสิงหาคม.. ออกไปธุระข้างนอกบ้าน ขี่จยย. โดยอารมณ์สดชื่นแจ่มใส ..เบิกบานสราญจิต อธิบายว่าถนนหลักสูงกว่าที่จอดรถของบ้าน.. ตอนออกจากบ้าน เปิดประตูบานด้านขวา ด้านซ้ายปิด ขากลับ..ฮัมเพลงคอย... ป่านี้ดวงใจคงทุกข์โศกตรม... นึกได้ว่าจะต้องเลี้ยวรถเข้าบ้าน ไม่ทันสังเกตตอนขาลงจากถนนหลักที่จะลงบ้าน ประตูรั้วที่เราเปิดไว้ใครไม่รู้มาปิด...หน้าฝนถนนลื่น ยิ่งเบรคมันก็ยิ่งลื่น ศรีษะจะไปชนรั้วอยู่แล้ว ด้วยสัญชาติญาณของมนุษย์ที่เกรงหัวจะชนเหล็ก ก็เลยใช้มือซ้ายที่ว่าง ผลักประตูให้พ้นหัว..แต่แล้วด้วยความเร็วและความแรง..นิ้วก้อยจึงกระทบกับเหล็กอย่างแรง.. ไม่เจ็บ ชา...ไปสักครู่ นึกว่าไม่เป็นอะไรมาก ดูรอยแผล นิดหน่อย..เท่านั้น เอ.แต่สักครู่..อื้อหือ เลือดเริ่มไหลๆๆๆๆ มากขึ้น ไม่ไหวแล้ว บอกยอดพิสวาท..ที่กำลังทอดปลา ไปรีบไป โรงพยาบาลเดี๋ยวนี้ เธอเลยพามาส่ง..นั่งรอหมอ.. เลือดไหลตลอด..จนเจ้าหน้าที่มาจึงทำบัตร และก๋ เอก-เรย์ หมอบอกต้องผ่าตัด เพาะกระดูกนิ้วก้อยแตกละเอียด ..ทีแรกนึกว่า ตาย..นิ้วก้อยถูกตัดแน่.. เริ่มคิด เริ่มหวั่นวิตก.. หมอบอกวันนี้ต้องนอนค้างเพื่อรอผ่าตัดวันพรุ่งนี้ ต้องอดอาหาร อดน้ำ นอนให้น้ำเกลือ... อยู่ดีไม่ว่าดี เพราะเพลงคอยนี้เอง..ทำให้ผมต้องเป็นคนพิการ .. แต่ช่างมันเถอะ ถือเป็นการเสดาะห์เคราะห์ ..เป็นครั้งที่สองที่ได้มีโอกาสนอนเป็นผู้ป่วย .. ครั้งแรกก็ผ่าตัด..ทางเดินอาหาร.. นี่ถ้าไม่ใจลอย ก็คงไม่ต้องเดือดร้อนอะไร....
ครั้งที่สองก็นิ้วมือ.. คอย.. ว่า พรุ่งนี้อะไร จะเกิดขึ้น..

	ผู้เขียน	หัวข้อ: คอย - นริศ อารีย์ (อ่าน 5290 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้