ในวันนี้จะขอนำเรื่องราวของเพลงๆ หนึ่งมาเล่าให้ฟังค่ะ " อายุมากแล้ว ยังสวยไม่สร่าง " ใช่ค่ะ เพลง " สวยไม่สร่าง " เพลงนี้ครูแจ๋วท่านได้นำทำนองเพลงไทยเดิมมาใส่ค่ะ นั่นคือเพลง " ลาวกระตุกกี่ " ค่ะ
เพลง " สวยไม่สร่าง " นี้ เกิดขึ้นในสมัยที่ พ.ต.อ.ลัดดา ปัญจพรรค์ ยังเป็นนายตำรวจสันติบาลภาคใต้อยู่ ( ประมาณปีพ.ศ.2507 ) ซึ่งในวันนั้นครูแจ๋วนั่งทานอาหารอยู่กับเพื่อนๆ ที่เป็นนายตำรวจอยู่ 2 - 3 คน ขณะกำลังนั่งทานอาหารกันอยู่มีสาวอายุมากแล้วเดินผ่านไป และในกลุ่ม 1ใน 3 ของสันติบาลพูดขึ้นว่า " อายุมากแล้ว ไฉนจึงแต่งตัวยังงี้หนอ "
คำพูดเพียงเท่านี้ พ.ต.อ.ลัดดา บอกกับครูแจ๋วว่า " ช่วยเอาไปแต่งทีเถิด " ครูแจ๋วท่านรับปาก หลังจากวันนั้นเมื่อเจอครูแจ๋วที่ใดก็ตาม เพื่อนของท่าน ถามทุกครั้งว่าเสร็จหรือยัง ล่ะ พี่แจ๋ว เพลงอายุมากแล้วน่ะ
คำว่า " อายุมากแล้ว " ทำใหครูแจ๋วท่านนึกถึงคำนี้อยู่ตลอดเวลา จนในที่สุดท่านมาสะดุดกับคำที่ว่า " จะหางามสามโลกก็เหลือหา " จากเพลงไทยเดิม " ลาวกระตุกกี่ " ท่านจึงจับทางได้ถูกว่าจะแต่งเพลงได้ 
สวยไม่สร่าง
คำร้อง - ทำนอง : สง่า อารัมภีร
ขับร้อง : ชาญ เย็นแข
อายุ มากแล้วยัง...สวยไม่สร่าง
พิศแก้มปากคางหานางใดใครเหมือน
พักตรคงจิ้มลิ้มแย้มยิ้มดุจดวงเดือน
แม่เสมือน กระดังงาลนไฟงามเอวองค์
ทำให้หลงใหลเออช่างงามวิไล
ไม่แต่งเสริมเหมือนใครสาวรุ่นที่ไหนจะปาน
แม่คุณเอ๋ยข้อยบ่เคยพบผ่าน
นวลอนงค์สะคราญฟุ้งตระหง่านไม่คลุ้งเลย
กายแม่กลิ่นหอมใครได้ชมเชย
เป็นโชคยิ่งกองเกย โอ้อกเอ๋ย...บุญเราไม่พอ
ขอขอบคุณ พี่เต้ย คุณบูรพา อารัมภีร ( ทายาทครูแจ๋ว สง่า อารัมภีร )
ซึ่งอนุญาติให้ดิฉันได้นำเรื่องราวเกี่ยวกับเพลงของครูแจ๋ว นำมาลงไว้ในครั้งนี้ค่ะ
