กระตุ้นปัญญาด้วยการคิดถึงความตาย

[ป้าเขียว]

 * กระตุ้นปัญญาด้วยการคิดถึงความตาย *


*คราว หนึ่ง...พระผู้มีพระภาคได้สนทนากับภิกษุหลายรูป
ในเรื่องเกี่ยวกับความตาย ได้ตรัสถามพระเหล่านั้นว่า...
เธอทั้งหลาย ได้เจริญมรณสติอยู่หรือเปล่า

*ภิกษุก็กราบทูลว่า...ได้เจริญอยู่ พระเจ้าข้า
ตรัสถามต่อไปว่า...เจริญอย่างไร?

รูปหนึ่งกราบทูลว่า...ชีวิตไม่นานหนอ จะแตกดับภายในวันหนึ่งคืนหนึ่งโดยแท้
รูปหนึ่งทูลว่า...ได้คิดว่าชีวิตจักแตกดับภายในวันหรือคืน
อีกรูปหนึ่งทูลว่า...คิดว่าจะอยู่ได้ไม่เกินเที่ยงวัน
อีกรูปหนึ่งทูลว่า...ชีวิตนี้จักดำรงอยู่ไม่เกินสามชั่วโมง
อีกรูปหนึ่งทูลว่า...อยู่ไม่เกินชั่วโมง
อีกรูปหนึ่งทูลว่า...ชีวิตนี้น้อยคงอยู่ได้ไม่เกินขณะลมหายใจเข้าออกเท่านั้น

ทรง ติทุกรูปว่า ยังประมาทในความตาย ยังคิดว่าตนจักอยู่ได้นานถึงขนาดนั้น
ทรงชมเชยรูปที่กล่าวว่าชีวิตนี้มีอยู่ชั่วลมหายใจเข้าหายใจออกเท่านั้น
 หาอยู่นานไปกว่านั้นไม่ นั่นแหละถือว่าเป็นการเจริญในความคิด
เกี่ยวกับความตายโดยแท้ นี้เป็นบทเรียนอย่างยิ่งสำหรับชีวิตเกี่ยวกับความตาย

การคิดถึงความ ตายมิใช่เรื่องของความผิด แต่เป็นเรื่องของความถูกต้อง
เป็นเรื่องกระตุ้นเตือนให้เกิดปัญญา เกิดความก้าวหน้าในการประกอบกิจการงาน
เพราะเมื่อรู้ว่าอายุเราเป็นของน้อย อาจจะแตกดับลงไปเมื่อใดก็ได้
ก็ควรที่จะได้รีบเร่งประกอบคุณงามความดีต่อไปตามโอกาส

*พระพุทธองค์ตรัสสอนว่า...
*กิจอันใดเราจะต้องทำในวันนี้ จงทำทันทีอย่าช้าอยู่เป็นอันขาด
เพราะถ้าขืนช้า...
ความตาย......จะมาถึงแล้ว จะพลาดโอกาสอันงามนั้นไปเสีย

จึงควรเตือนตนเองเสมอ ๆ ว่า.....มีอะไรที่จะต้องทำจงรีบทำเสียเถิด
ตายแล้วไม่มีโอกาศจะมาทำอีก.....จงทำเดี๋ยวนี้ ทำทันที ช้าจักเสียการ



สัจธรรมของชีวิต จาก ...พระเทพวิสุทธิเมธี