มาเล่นต่อบทเพลงกันจ้า

[กระต่าย]

เพลง ลาสาวแม่กลอง
ขับร้องโดย พนม นพพร
คำร้อง-ทำนอง เกษม สุวรรณเมนะ

     สิ้นแสงดาว ดุเหว่าเร่าร้อง
จากสุมทุมลุ่มน้ำแม่กลอง พี่จำจากน้องคนงาม
แว่วหวูดรถไฟ พี่แสนอาลัยสมุทรสงคราม
คงละเมอเพ้อพร่ำ คิดถึงคนงามที่อยู่แม่กลอง
     ราชการ ทหารเรียกใช้
ลูกน้ำเค็มโอ้ทัพเรือไทย ฝึกเตรียมเอาไว้ทุกกอง
พี่ต้องขอลา จากแล้วแก้วตาลาถิ่นแม่กลอง
คงหวนมาหาน้อง คนสวยแม่กลองคอยพี่กลับมา
     เมื่อสงกรานต์ งานวัดบ้านแหลม
เคยเที่ยวชมกับโฉมแฉล้ม เมื่อคืนข้างแรมเมษา
สรงน้ำร่วมน้อง ปิดทองพระปฏิมา
อธิษฐานรักอยู่คู่ฟ้า หวังเกิดมาร่วมใจ
     ป้อมพระจุล ไกลบ้านห่างน้อง
เมื่อฝนมาฟากฟ้าคะนอง ได้ยินถึงน้องหรือไม่
พี่ส่งสัญญา ฝากฟ้าครวญมาจากห้วงหัวใจ
คือเสียงครวญหวนไห้ ทหารเรือไทยยังห่วงแม่กลอง...
                                         
อักษรตัวต่อไป..ห..ห่วงน้องที่อยู่แม่กลองหรือ..ม..แม่กลองแดนคนงามหรือ..ก..ไกลแต่ตัวหัวใจยังอยู่.

[ป้าเขียว]

        เพลง หน้าไหว้หลังหลอก
       ศิลปิน พุ่มพวง ดวงจันทร์

        .หน้าตา ของคุณ ก็หล่อ
        หุ่นก็พอ กับพวกดารา
        ไปไหน ใครๆก็มอง
        อยากจับจองไว้เป็นคู่ชีวา
        แต่ใจ ของคุณเหมือนเหล็ก
        สาวแก่สาวเด็ก
        หลอกเขาเรื่อยมา
        เจอะสาว รีบเข้าล้อมหว่าน
        ปากคุณหวานเหมือนน้ำตาลมาทา
        แต่ ไม่รักใครจริง
        หลอกผู้หญิงได้เหมือนผัก
        เหมือนปลา
        รักง่าย หัวใจกลับกลอก
        หน้าไหว้หลังหลอก ได้ทุกเวลา
        หน้าตา ก็ดูซื่อๆ
        แต่ใจหรือ ไม่ซื่อเหมือนหน้า
        ตลกโกหกปลิ้นปล้น
        บอกรักซอกซ้อนดูยอกย้อน
        เรื่อยมา
        สมใจ แล้วไม่แลมอง
        ว่าใครจะนอง น้ำตา
        ฉันเอง ก็คนใจอ่อน
        อย่ามาอ้อนให้ฉัน ระอา
        เมื่อไม่มีความจริงใจ
        อย่าเข้ามาใกล้ไปให้ไกล
        หน่อยหนา
        ไม่ต้องมาตามมาติด
        ฉันกลัวจริตมารยา..
                           

[กระต่าย]

เพลง มารยา
ขับร้องโดย ฉันทนา กิติยะพันธ์

     มารยา เป็นดั่งศาสตราของฆาตกร
มารยาเริงร่าเร่าร้อน บางครั้ง อ่อนหวานเยือกเย็น
สวยงามเมื่อเห็น คล้ายเป็นสวรรค์
เสน่ห์แห่งมัน อาจรู้เท่าทันเมื่อวันสิ้นใจ
     คำนึงภาพเธอ ติดตรึงซึ้งในอุรา
คำนึงถึงถ้อยวาจาอน่ารักสดใสใฝ่ปอง
หมายเป็นเจ้าของ ลิ้มลองรูปกายผู้งมงาย
ตกเป็นทาสใจในมารยา โอ้มารยา โอ้มารยา โอ้มารยา
     มารยากู่ร้องคร่ำครวญ ชวนให้ใจผวา
มองไม่เห็นชัดเจนด้วยตา ร่ำหาช่างน่าสงสาร
มารยาซ่อนเร้นในคน สถิตสากลจักรวาล
ฉันคนเขลาไม่เข้าใจมัน จึงโดนโทษทัณฑ์มารยา
โอ้มารยา โอ้มารยา โอ้ มารยา
     มารยากู่ร้องคร่ำครวญ ชวนให้ใจผวา
มองไม่เห็นชัดเจนด้วยตา ร่ำหาช่างน่าสงสาร
มารยาซ่อนเร้นในคน สถิตสากลจักรวาล
ฉันคนเขลาไม่เข้าใจมัน จึงโดนโทษทัณฑ์มารยา
ฉันคนเขลาไม่เข้าใจมัน จึงโดนโทษทัณฑ์มารยา
โอ้มารยา โปรดอย่าประหารฉันเลย...
                                     
อักษรตัวต่อไป..ป..ประหารกันทำไมหรือ..ฉ..ฉันทำผิดอะไรหรือ..ล..หลงในมายาน้ำตาจึงต้องหลั่งริน.

[อ้อย อรรถยา]

ใต้ประเพณี

คำร้อง  / ไศล ไกรเลิศ
ทำนอ  /  สุทิน เทศารักษ์
ขับร้อง /  สถาพร มุกดาประกร

ประเพณีนั้นมีกำแพงกั้น
เธอและฉันมิอาจฟันฝ่า
วาสนาไม่นำพาชะตามืดมนทนระกำช้ำใจ

ความจนแหละหนาจึงพาให้เศร้า
ดวงใจให้เหงาเฝ้าแต่ฝันใฝ่
ชะตาชีวิตลิขิตมาให้จะทำฉันใดต้องปล่อยตามกรรม

          รักเอยรักเคยชื่น กลับมาขมขื่นสุดช้ำ
          ดวงใจสุดแสนครวญคร่ำประเพณีน้อมนำชักพา

มีเวรกรรมทั้งศีลธรรมปกป้อง
จำทนหม่นหมองยามต้องจากร้างลา
จากไปแล้วโอ้ขวัญตา สิ้นวาสนาชาติหน้าคงพบกัน

[อ้อย อรรถยา]

พบกันด้วยเพลง

คำร้อง  /  พจน์  จารุวณิช
ทำนอง /  สมพงษ์ ทิพยกะลิน

          แน่ะเออเธอมองใคร
เหตุใดจึงทำเมินเลย
ดูคล้ายว่าไม่เคย
ได้พบเลยหรืออย่างไร
แต่เธออาจลืมเลือน
ทำเหมือนว่าแปลกในใจ
ฉันนั้นมิใช่ใคร
เธอเคยได้พบฉันมา
          ฉันเคยบรรเลง
เพลงขับกล่อมให้เธอชื่นอุรา
เสียงของฉันพา
จิตใจเธอให้เพ้อใฝ่ฝัน
เหตุใจเธอจึงงง
ลืมหลงทำแปลกใจครัน
ที่แท้สองเรานั้น
ได้พบกันด้วยเสียงเพลง       

[อ้อย อรรถยา]

เพลงที่ฉันชอบ

คำร้อง  /  แก้ว อัจฉริยะกุล
ทำนอง /  เอื้อ สุนทรสนาน

          เมื่อเพลงบรรเลงส่งเสียงดัง เมื่อยามฉันฟังแต่เสียงสำเนียงใกล้
ยามเมื่ออาวรณ์ร้อนใจยามโศกยามเศร้าฤทัย ทุกข์ใจก็หายด้วยเพลง
          ได้ฟังดนตรีที่ย้อมใจ  ได้ฟังครั้งใดให้เคลิ้มคอยฟังวังเวง
ยามสุขเราเพลินเพราะเพลงยามเศร้าเราฟังครื้นเครง  เสียงเพลงนั้นกล่อมอุรา
           ยามทุกข์เพลงปลอบใจ  ยามสุขอาศัยเพลงพา
ยามเพลินแว่วเสียงมา  เร้าวิญญาจำได้ไม่เลือน
          เมื่อยามอยูเีดียวให้เหงาใจ  ก็คอยคิดไปใจฉันนั้นลอยเลื่อน
ยามไม่มีใครเขาเตือนยามเมื่อความรักร้างเลือน เสียงเพลงเป็นเพื่อนแทนกัน

          เมื่อยามสุขใจก็ใช้เพลง  จิตใจครื้นเครงก็เพราะเสียงเพลงนั่น
ยามหนุ่มและสาวรักกันจะพรอดจะเพลินทุกวัน เสียงเพลงเท่านั้นฉ่ำทรวง
          ไม่มีอะไรจะเหมือนเพลง  โอ้เพลงนั้นเองที่ทำน้ำตาร่วง
ทำให้ระกำช้ำทรวงทำให้ลืมความทั้งปวง  หัวใจหายห่วงด้วยเพลง
          ยามรักไกลจากกัน  ดวงจิตของฉันวังเวง
ฟังเพลงกล่อมครื้นเครง  เสียงของเพลงเป็นสื่อให้กัน
          โอ้เพลงอย่างเดียวเหนี่ยวน้อมนำ  ได้ฟังน้ำคำฉ่ำเหลือเนื้อเพลงนั่น
เพลงนี้มีความสัมพันธ์ประกอบทำนองร้องกัน  ทุกวันฉันชอบฟังเพลง

[อ้อย อรรถยา]

เพลงแห่งความหลัง

คำร้อง  /  แก้ว อัจฉริยะกุล
ทำนอง /  เอื้อ สุนทรสนาน

[b ยามเมื่อลมผสมเพลงพา    เสียงเธอแว่วมาจากฟ้าเบาๆ
เหมือนดังเธอละเมอรักเก่า            เพลงแห่งความหลังเรากล่าวความร่ำไป
          เมื่อเราอยู่ริมบึง             หัวใจติดตรึงน้ำคำคำหนึ่งตรึงใจ
สายสัมพันธ์ครั้งกระนั้นจำได้          น้ำธารหลั่งไหลเพลินฤทัยติดตรา
          วันฝนโปรยฉ่ำเนืองนอง     สองเรายังต้องบังละอองฝนพา
กลางลำน้ำเจ้าพระยา                 ล่องเรือรักว่าต่างพาสุขครัน
          เสียงเพลงแห่งความหลัง   รักเราผูกพันเพ้อรำพันอยู่เดียว
[/b]

[อ้อย อรรถยา]

อยู่เดียว

ทำนอง เพลงสากล The Breeze and I
ขับร้อง  /  เพ็ญศรี พุ่มชูศรี

          อยู่เดียวเปลี่ยวใจฤทัยไหวหวั่น
          ดั่งจันทร์เพ็ญไร้เพื่อน
          ขาดดาวพราวฟ้านภาเคียงเดือน
          ก็เหมือนเดียวดาย
ท่ามกลางลมหนาว ลมพัดพราวลืมง่าย
ลมพัดเลยก็หน่าย หายเหือดไป
หากเราอยู่เดียวให้หนาวในดวงใจ
จนฤทัยจะผ่อนคลายให้เบา
          อยู่เดียวอาดูรเพิ่มพูนใจเศร้า
          โอ้เราแรมไร้คู่
          อ้อนวอนเทวาเมตตาเอ็นดู
          ยอดชู้คงคอย

[อ้อย อรรถยา]

คอยคู่

คำร้อง  /  แก้ว  อ้จฉริยะ
ทำนอง /  เวส สุนทรจามร
ขับร้อง /  มัณฑนา โมรากุล

หอมรื่นสายลมโชยชื่นฉันครวญใคร่
หมอใดดมกลิ่นดอกไม้ชื่นใจยามนี้
สีแซมเหมือนใครมาแต้มไว้งามนี่
สอดสีแย้มบานเต็มทีีต่างสีพราวไป

นั่งดูแต่ขาดชู้ชูใจ
หากว่ามีคู่ไซ้ชี้ชมดอกไม้หัวใจคงชื่นชู
หวนไห้คิดถึงเมื่อไหร่รักจึงอยู่
อยากรู้ฉันยังคอยดูยอดชู้ ชูใจ

[ป้าเขียว]

        เพลง จดหมายจากสุพรรณ
        ศิลปิน ก้าน แก้วสุพรรณ

        ..จดหมายของพี่
        เขียนที่จังหวัดสุพรรณ
        ถึงน้องนางจากมานานวัน
        พี่ฝันถึง น้องทุกคืน
        อำเภอ เดิมบาง
        เดี๋ยวนี้ดูช่างไม่ชื่น
        เห็นเดือนรูปเคียวทุกคืน
        พี่แสนขมขื่นระทม
        ..บ้านนาแสนเปลี่ยว
        เห็นเคียวแล้วหมดแก่ใจ
        คิดถึงเราเกี่ยวข้าวเคียวไป
        หยอกล้อยามใช้เคียวคม
        เราเดินเคียงกัน
        คิดถึงวันน้องพลาด ตม
        พี่ฉุดมือ น้อง จาก ตม
        พี่เคยเพ้อชมว่าสวยบาดใจ
        ..เพียง น้อง จากพี่
        หนีหน้า ไปอยู่เมืองกรุง
        ลืมนาลืมพี่ลืมคุ้ง
        ลืมลุงลืมป้าใช่ไหม
        ไม่มี แม้ข่าว
        จากสาวบ้านนา เมืองไกล
        เจ้าสุขทุกข์ ร้อน อย่างไร
        ทุกคนห่วงใย กังวล
        ..จดหมายของพี่
        เขียนที่เคย อยู่ เคียง กัน
        ความทุกข์ทนต่อใจนานวัน
        คอยฝันถึงน้อง หมองหม่น
        ยังคอย ยังคอย
        ทุกวันยังพลอยเพ้อบ่น
        เจ้าควรจะรู้จิตคน
        ว่ามีทุกข์ทนเจ็บช้ำเท่าใด..
                                   

[กระต่าย]

เพลง เท่านี้ก็ตรม
ขับร้องโดย กุ้ง กิตติคุณ เธียรสงค์
คำร้องโดย ชาลี อินทรวิจิตร
ทำนองโดย สมาน กาญจนะผลิน

     เท่านี้ก็ตรมหนักหนา
แล้วยังจะมา ใช้ความเย็นชาฆ่าฉัน
อกตรมขมจิต คิดว่าสักวัน
คิดว่าไม่นาน ฉันคงจะสิ้น
     เท่านี้ก็ตรมไม่หาย
ไหนจะต้องอาย แล้วยังไม่วายถวิล
ต้องซมซบหน้า น้ำตาร่วงริน
ไหลลงโลมดิน เหมือนรินจากใจ
***อย่าเย้ยเยาะฉัน
แล้วคงสักวัน เธอต้องร้องไห้
วันนี้ปรีดา พรุ่งนี้ปราชัย
แล้วจะเจ็บใจ โทษใครเล่าเธอ
     เท่านี้ก็ตรมเจ็บช้ำ
ระกำเท่าไร ฉันยังอภัยให้เสมอ
ไม่เคยนึกโกรธ คิดลงโทษเธอ
แล้วใครเล่าเออ รักเธอเท่าฉัน...
                             
อักษรตัวต่อไป..ธ..เธอรักฉันบ้างไหมหรือ..ท..เท่านี้ก็ตรมหรือ..ฉ..ฉันรักเธอข้างเดียว.

[ป้าเขียว]

เพลง    อยากลองตาย
ศิลปิน ธานินทร์ อินทรเทพ

        ..ฉันอยากจะลอง ตายดู
        อยากใคร่รู้
        ใครรักฉันจริงใจ
        ปวดเศรียรเวียนเกล้า
        กับมนุษย์สุดสงสัย
        เงาปากกับใจ
        ตรงกันหรือเปล่า
        .เหม็นเบื่อคารม เต็มที
        ไม่ว่าคนนี้ คนโน้นล้วนไม่เบา
        ปากมีก็พูด ฉุดให้หลง
        เชื่อคมเขา
        ออดเอาออดเอา
        ให้เราตายใจ
        ..พิสูจน์ได้ไหม ใครซักคนหนึ่ง
        ที่ทำข้าซึ้ง รำพึงรักยิ่งคนไหน
        ดินฟ้าถล่ม ร่างถมจมหาย
        รักไม่รู้คลาย
        แม้ไม่หายใจ
        ..ฉันอยากจะลอง ตายดู
        เพื่อจะได้รู้ เธอรักฉันเพียงใด
        หากเธอครวญคร่ำ
        โสมนัสสุด อาลัย
        ฉันอาจตกใจ
        ช๊อกตายไปจริงๆ..
                       
                       

[กระต่าย]

เพลง ตายไปแล้ว .
ขับร้องโดย พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง

     เมื่อเธอบอกลา น้ำตามันไหล หัวใจมันแตกสลายลง
ยังจะหวังให้เธอกลับมา จะคอยไม่ยอมให้ปลง
นับเดือนนับปีผ่านไป ต้องคอยด้วยใจอ่อนล้า
แล้วเธอก็เดินกลับมา แต่ว่ามันสายเกินไป
     ตายไปแล้ว หัวใจ ฉันไม่รับรู้อะไร
มันตายไปแล้ว หัวใจ ฉันไม่สนใจ ใครจะมาหรือไป
ได้แต่ยิ้มรับเธอ อย่างเลื่อนลอย
มีแค่ตัว แต่ไม่มีหัวใจ มันตายไปแล้ว
     เมื่อเธอบอกลา น้ำตามันไหล หัวใจมันแตกสลายลง
ยังจะหวังให้เธอกลับมา จะคอยไม่ยอมให้ปลง
นับเดือนนับปีผ่านไป ต้องคอยด้วยใจอ่อนล้า
แล้วเธอก็เดินกลับมา แต่ว่ามันสายเกินไป
     ตายไปแล้วหัวใจ ฉันไม่รับรู้อะไร
มันตายไปแล้วหัวใจ ฉันไม่สนใจ ใครจะมาหรือไป
ได้แต่ยิ้มรับเธอ อย่างเลื่อนลอย
มีแค่ตัว แต่ไม่มีหัวใจ มันตายไปแล้วหัวใจ
     มันตายไปแล้วหัวใจ ฉันไม่รับรู้อะไร
มันตายไปแล้วหัวใจ แํนไม่สนใจใครจะมาหรือไป
ได้แต่ยิ้มรับเธอ อย่างเลื่อนลอย
มีแค่ตัว แต่ไม่มีหัวใจ มันตายไปแล้วหัวใจ
     มันตายไปแล้วหัวใจ ฉันไม่รับรู้อะไร
มันตายไปแล้วหัวใจ แํนไม่สนใจใครจะมาหรือไป
ได้แต่ยิ้มรับเธอ อย่างเลื่อนลอย
มีแค่ตัว แต่ไม่มีหัวใจ มันตายไปแล้วหัวใจ...
                                   
อักษรตัวต่อไป..ล..แล้วหัวใจจะให้ใครหรือ..ห..หัวใจร้อนๆหรือ..จ..จะให้ใครดีน้า.

[ป้าเขียว]

        เพลง หลอดไฟไส้ขาด
       ศิลปิน    สุนารี ราชสีมา

        .หลอดไฟไส้ขาดแล้วที่รัก
        เอาปลั๊กไปเสียบ
        ประโยชน์อะไร
        ถึงอย่างไร
        ก็ไม่มี แสงให้
        ไส้ขาดแล้วเป็นปี
        เปรียบไปก็คล้ายความรัก
        วันนี้แห้งหมดทุกหยดไมตรี
        ไร้อารมณ์เชยชมแล้วนี่
        มีแต่ความโล่งเตียน
        เมื่อก่อนนั้น รักกันใหม่ๆ
        คุณหมั่นมา
        หมั่นไปแวะเวียน
        รักส่องสว่างดั่งไฟล้าน
        แรงเทียน
        ฉันจวนเจียนใจอ่อน
        แต่คุณเจ้าชู้มากรัก
        ใครหักใครบอก
        คุณไม่อาธรณ์
        ฉันอดทน ดูความกะล่อน
        เหมือนหลอดไฟ
        ไส้ในชักกร่อน
        แล้วมัน ก็..ดับไป..
                         

[ภาวัช]

เด็ดดอกรัก
ชรินทร์ นันทนาคร

อย่าโศกไปเลย
อย่าเศร้าไปเลยเมื่อเคยรักกัน
ความรักต้องแปรเปลี่ยนผัน
เหมือนความฝันที่แปรเปลี่ยนไป
ร่วมคู่ครองกัน
ไม่เนิ่นนานวันต้องพลันช้ำใจ
ถึงรักมากแท้แค่ไหน
อย่าฝันใฝ่ยั่งยืนจีรัง
เกิดจากกรรมเวร
สุดแต่กฏเกณฑ์ลิขิตชะตา
เป็นคู่สู่สมสร้างมา
สูงสุดฟ้าต่ำจนหญ้าบัง
เมื่อรักมั่นจริง
ผ่านสิ่งลวงใจหากใครคิดชัง
รักแท้จะจูงมุ่งหวัง
ถึงจนก็ยังหวังความรื่นรมย์
เด็ดดอกรัก ร่วมต้นคนละกิ่ง
ไม่รักจริงจึงจืดจางเมินหมางคู่ชม
แรกรักกันมิเคยไหวหวั่นพลั่นคำติชม
เบื่อรักเหลือข่ม อ้างดินฟ้าห่างไกล
ตัดขาดไมตรี
สุดสิ้นกันทีเถิดความระทม
เมื่อคิดมีคู่สู่สม
ขอเด็ดดมดอกรักร่วมใจ
จับกิ่งเดียวกัน
เก็บดอกเดียวกันมั่นในฤทัย
ถึงทุกข์สุขแท้แค่ไหน
ขอฝากใจแก่คนรักจริง

เด็ดดอกรัก ร่วมต้นคนละกิ่ง
ไม่รักจริงจึงจืดจางเมินหมางคู่ชม
แรกรักกันมิเคยไหวหวั่นพลั่นคำติชม
เบื่อรักเหลือข่ม อ้างดินฟ้าห่างไกล
ตัดขาดไมตรี
สุดสิ้นกันทีเถิดความระทม
เมื่อคิดมีคู่สู่สม
ขอเด็ดดมดอกรักร่วมใจ
จับกิ่งเดียวกัน
เก็บดอกเดียวกันมั่นในฤทัย
ถึงทุกข์สุขแท้แค่ไหน
ขอฝากใจแก่คนรักจริง...