วิชาเป็นทรัพย์
ลูกรัก... สุภาษิตพระร่วงกล่าวไว้ว่า "เมื่อน้อยให้เรียนวิชา ให้หาสินเมื่อใหญ่" คือเมื่ออายุยังน้อยให้ศึกษาเล่าเรียนหาความรู้ เมื่อโตเป็นผู้ใหญ่ให้ใช้ความรู้หาสินทรัพย์เงินทอง ตั้งเนื้อตั้งตัว คำสอนนี้ดีแท้ลูกเอ๋ย การศึกษาเล่าเรียนนั้น เป็นจุดเริ่มต้นที่สำคัญของคนเรา วิชาความรู้เป็นเครื่องมือในการทำมาหากิน คนที่ศึกษาย่อมมีวิชา คนที่มีวิชาย่อมได้เปรียบในเรื่องการประกอบอาชีพ ท่านว่า "วิชาเป็นทรัพย์" คือวิชาความรู้นั้น เป็นทรัพย์ต้นทุนที่อยู่ข้างในตัวคนเรา ติดตัวเราไปได้ทุกหนทุกแห่ง ไม่ลำบากต้องดูแลรักษา นำออกมาใช้ได้ตลอดเวลา และสามารถใช้เป็นเครื่องมือหาทรัพย์ภายนอกได้ด้วย ลูกจึงควรตั้งใจศึกษาเล่าเรียนให้ดี ให้มีความรู้ให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ลูกได้วิชาความรู้ เท่ากับได้มรดกอันสำคัญไว้แล้ว แม้จะไม่ได้มรดกที่เป็นทรัพย์สินเงินทองอีก ก็สามารถจะใช้วิชาความรู้หาเอาได้
มีคำกลอนที่จำไว้ได้ จึงขอฝากลูกไว้เป็นข้อคิด คำกลอนนั้นมีว่า
พ่อ(แม่)ไม่มี เงินทอง จะกองให้
จงตั้งใจ พากเพียร เรียนหนังสือ
หาวิชา ความรู้ เป็นคู่มือ
เพื่อยึดถือ เอาไว้ ใช้เลี้ยงกาย
พ่อกับแม่ มีแต่ จะแก่เฒ่า
จะเลี้ยงเจ้า เรื่อยไป นั้นอย่าหมาย
ใช้วิชา ช่วยตน ไปจนตาย
เจ้าสบาย แม่กับพ่อ ก็ชื่นใจ ฯ
