คุยกับ.."พนมเทียน" เรื่องนิยายและเพลง.."จุฬาตรีคูณ"

อดีตกาลอันไกลโพ้น กระแสแพรวเพริศเลื่อมเงาเงินประกายทองคู่หนึ่ง ไหลเรื่อยคู่ขนานกันมาจากดินแดนอันแสนไกล
และวกใกล้เข้ามาบรรจบกันเป็นวังวนวิไล เงินและทองแซมไสวมิปะปน แหล่งนั้นบรรเจิดวิจิตรชวนฉงนเป็นยิ่งนัก

คราใดเมื่อรัตติกาลไร้เดือน ก็ดูราวกับจะยิ่งเตือนให้งดงามเป็นทวีคูณ ด้วยว่าจะเห็นเป็นหัตถ์อสูรสอดศิลาเศวตมาทาบไว้กับฟ้าอินทนิล
รวมกันเป็นสามกระแสสินธุ์ประเสริฐทิวาคล้อยผ่านรัตติกาลเคลื่อนมาแทนที่ ธารน้ำทั้งสาม เมื่อรับกับรัศมีดาว ก็ดูประหนึ่งจะสะท้อน
ระริกระเริงริ้วเล่นลมอยู่ครึกครื้น

บางครั้งสีเศร้าสลด สะอึกรันทดระทม ดังว่ามีวิญญาณวิปโยคสิงสถิตอยู่

ท่านผู้เจริญ แหล่งประหลาดนี้มีนามว่า..."จุฬาตรีคูณ"

นั่นคือปฐมพจน์เริ่มเรื่องอมตะจินตนิยาย "จุฬาตรีคูณ" ผู้บรรจงคำประพันธ์อันวิจิตรนี้คือหนุ้มน้อยวัยแค่ 16 ปี
ใช้นามปากกาว่า "พนมเทียน" ชื่อและนามสกุลจริงคือ ฉัตรชัย วิเศษสุวรรณภูมิ ซึ่งกาลต่อมาได้รับการเชิดชูเกียรติให้เป็น
"ศิลปินแห่งชาติ" ในปี 2540

	ผู้เขียน	หัวข้อ: คุยกับ.."พนมเทียน" เรื่องนิยายและเพลง.."จุฬาตรีคูณ" (อ่าน 15909 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้