ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึงคำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุล
ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน
นักร้องต้นฉบับ : รวงทอง ทองลั่นธมลืมเสียเถิดอย่าคิดถึง
ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึง
ลืมรสที่ซึ้งใจมั่น
เพลงคิดถึงตรึงใจไม่เว้นวัน
ฟังแล้วตื้นตันต้องร้องไห้
ลืมเสียเถิดว่ามีฉัน
ลืมรักเสกสรรเคยได้
จะคิดก็คิดจะเพ้อทำไม
จะรักก็รักอย่าหลงอาลัยให้ขมขื่นเลย
นึกเสียว่าความหลังครั้งกระนั้น
เหมือนนอนหลับฝันชั่วคืน
มันอาจจะหวานมันอาจจะชื่น
พอลืมตาตื่นความชื่นก็หาย
ลืมเสียเถิดเรื่องความหลัง
ลืมรักที่ฝังใจไม่หน่าย
บุญเราสองครองกันแต่เพียงใจ
จะมั่นหมายปองกายไม่ได้เลย
ครูแก้วเป็นผู้แต่งเนื้อร้อง ครูแก้วเคยรักผู้หญิงคนหนึ่ง
ต่อมาเธอถูกผู้ให้กำเนิดบังคับให้แต่งงานกับหนุ่มนักเรียนนอก โดยครูแก้วเอง
ก็เคยยืนยันว่าไม่เคยลืมผู้หญิงคนนั้น ความรู้สึกนี้เองเป็นแรงบันดาลใจ
ให้ครูแก้วประพันธ์เพลงที่ไพเราะ เชิด ทรงศรี เล่าเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่า
“........ครูแต่งเพลง"คิดถึง" เมื่อคุณ "น้อง" แต่งงานแล้ว
มีลูกกับนักเรียนนอก คุณ “น้อง” มาพบครู บางทีก็โทรศัพท์มาบอกว่า
ได้ฟังเพลง “คิดถึง” ที่ไร อดร้องไห้ไม่ได้ ทำไมจะต้องแต่งเพลงนี้
ลืมเสียเถิดดีกว่า เพลง"ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึง" จึงเกิดขึ้นมา
ผู้เขียนบอกว่าภรรยาครูแก้วก็รู้ก็ทราบเรื่องนี้ แต่ไม่โกรธ
หรือว่าครูเลย ปล่อยให้ครูแก้วแต่งไปตามความรู้สึกของครู
และคุณเชิด ทรงศรี ยังเขียนในบทความตอนท้ายด้วยว่า
หากครูแก้วไม่ผิดหวังในความรักครั้งนั้นแล้วคงไม่เป็นแก้วฟ้า แน่
แต่คงจะเป็นแก้วดินมากกว่า (จากหนังสือคิดถึงครูแก้ว)
เพลงนี้บันทึกเสียงครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ.2501 :'e:47
ขอขอบคุณข้อมูลเนื้อเพลง และที่มา
จากเว็บบล็อก หวานหวาน(คุณหวาน) OK Nation ไว้ ณ ที่นี้ครับ :'e:47
