คนอ่อนไหว ~ มีน

[mon]

  คนอ่อนไหว     มีน  


เรี่ยวแรงเหือดแห้งไป..เพราะหัวใจล้าเต็มทน
เฝ้าคอยอย่างมืดมน..รอคำคนไม่จริงใจ
คำที่เคยอ่อนหวาน..อยู่ในใจของคนอ่อนไหว
กลับกลายเป็นถ้อยคำห่างไกล..และเย็นชา

สองมือโอบรอบกาย..คราวที่ใจฉันหนาวสั่น
นุ่มนวลและเนิ่นนาน..นานจนความหนาวจางไป
มือที่เคยอุ่นไอ..กอดประคองหัวใจอ่อนไหว
กลับกลายเป็นหนามคมกรีดใจ..และวิญญาณ

โอบกอดฉันสักครั้ง..ประทังวันตายเมื่อใจมันยังไม่ยอมข่ม
ปลอบใจฉันสักครั้ง..ด้วยคำเย็นชา..ด้วยมือที่มีแต่หนามคม
ย้ำให้จมเจ็บลึกลงไปกว่าเดิม

เอื้อมมือไขว่คว้างเงา..เงาของเธอยิ่งลางเลือน
ร่องรอยที่ย้ำเตือน..มีเพียงรอยแผลในใจ
ลมหายใจสุดท้าย ฝากคำวอนถึงคนห่างไกล
..กลับมาทำร้ายคนอ่อนไหว..ที่ยังคอย..  

<a href="http://saisampan.net/upload/data/flash/leqpau-6a7afc.swf" target="_blank">http://saisampan.net/upload/data/flash/leqpau-6a7afc.swf</a>