"จอน ลอร์ด" สมาชิกและผู้ก่อตั้งวง Deep Purle ที่ได้ชื่อว่าเป็นมือคีย์บอร์ด, มือออร์แกน ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดอีกคน ของวงการร็อกได้เสียชีวิตลงด้วยวัย 71 ปี เมื่อช่วงวันจันทร์ที่ผ่านมา
“เป็นเรื่องเศร้าอย่างถึงที่สุด ที่เราต้องประกาศข่าวการจากไปของ จอน ลอร์ด ที่ เสียชีวิตลงด้วยอาการลิ่มเลือดอุดกั้นในปอด เมื่อวันจันทร์ที่ 16 ก.ค.ที่ โรงพยาบาลในลอนดอน หลังต่อสู้กับมะเร็งตับอ่อนมาอย่างยาวนาน จอน จากไปโดยมีสมาชิกในครอบครัวอันเป็นที่รักอยู่เคียงข้าง” เป็นข้อความแถลงยืนยันข่าวเศร้าของวงการร็อก จากเว็บไซต์อย่างเป็นทางการของ ลอร์ด
มือคีย์บอร์ด และสมาชิกคนสำคัญของ Deep Purple มีส่วนร่วมในการแต่งเพลงอย่าง Smoke On The Water นอกจากนั้น ยังเคยร่วมเล่นดนตรีกับยอดฝีมือในวงการ เป็นสมาชิกของวงอย่าง Whitesnake และ Paice, Ashton & Lord
เขายังเป็นผู้บุกเบิกในการผสมร็อกเข้ากับดนตรีวงออร์เคสตรา โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการนำ Deep Purple ไปร่วมบรรเลงกับ Royal Philharmonic Orchestra ที่ โรยัล อัลเบิร์ต ฮอล ในลอนดอนเมื่อปี 1969 มาแล้ว อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้ยอดมือคีบอร์ดโด่งดังเป็นตำนานของวงการ ก็คือ บทบาทนักดนตรีเพลงร็อกนั่นเอง
จอน ลอร์ด เกิดเมื่อวันที่ 9 มิ.ย.1941 ในเลสเตอร์ เริ่มต้นชีวิตด้านดนตรีตั้งแต่อายุ 5 ขวบกับการเรียนเปียโนคลาสสิก แต่เมื่อช่วงวัยรุ่น ได้เปลี่ยนมาเล่นดนตรีแจ๊ซ และตั้งวงแนว ริธึมแอนด์บลูส์เล่นตามผับต่างๆ จนมีโอกาสได้ลองสัมผัสกับออร์แกนไฟฟ้าเป็นครั้งแรก
ในช่วงปี 1959-60 ลอร์ด ได้ย้ายไปอยู่ลอนดอน เพื่อสมัครเข้าเรียนในโรงเรียนการแสดง สวิส คอตเทจ เขามีโอกาสรับงานแสดงละครเวทีในบทเล็กๆ ในเวลาเดียวกันก็ยังเล่นทั้งเปียโน กับออร์แกนในคลับต่างๆ ต่อไป
จากนั้นชีวิตนักดนตรีของเขาจึงก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆ ในปี 1967 จอน ลอร์ด ได้พบกับ โทนี เอ็ดเวิร์ดส นักธุรกิจที่กำลังมองหาโอกาสในธุรกิจดนตรี จึงมีการฟอร์มวงที่ประกอบไปด้วย ลอร์ด, คริส เคอร์ติส แห่งวง The Searchers และมือกีตาร์หนุ่ม ริทชี แบล็คมอร์ ขึ้น มา แม้วงจะไม่ได้ไปไหนไกล แต่ถือเป็นครั้งแรกที่ แบล็คมอร์ กับ ลอร์ด ได้พบกัน ก่อนที่ทั้งสองก่อนจะร่วมสั่นสะเทือนวงการดนตรีในทศวรรษถัดไป
การร่วมงานกันของทั้งสามกลับไม่ค่อยประสบความสำเร็จนัก สาเหตุมาจากพฤติกรรมที่เอาแน่เอานอนไม่ได้ของ เคอร์ติส ที่ต่อมาออกจากวงไปในที่สุด จึงมีการคัดเลือกนักดนตรีคนอื่นเข้ามาแทน ได้ รอด อีแวน เข้ามาร้องนำ, เอียน เพซ ตีกลอง และ นิค ซิมเพอร์ เล่นเบส พร้อมชื่อวงใหม่ Roundabout ซึ่งต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็น Deep Purple ที่แฟนๆ เรียกกันว่า Mark 1 หรือวงรุ่นแรกนั่นเอง
หลังมีการปรับเปรียบสมาชิกและแนวทางดนตรีนิดหน่อย Deep Purple จึงโด่งดังเป็นพลุแตก มีเพลงฮิตมากมาย และคอนเสิร์ตแต่ละครั้งก็มีผู้ซื้อตั๋วเข้าไปชมกันแน่นขนัด ถือว่ามีส่วนสำคัญในการสร้างแนวดนตรี “ฮาร์ดร็อก” ขึ้นมา ทั้งจากเสียงร้องของ เอียน กิลแลน นักร้องนำคนต่อมาของวง และฝีมือกีตาร์อันจัดจ้านของ แบล็คมอร์
และที่สำคัญเท่าเทียมกัน ก็คือ เสียงออร์แกนของ จอน ลอร์ด ผ่านแอมป์มาเชลที่เต็มไปด้วยความสร้างสรรค์, หนักหน่วง ช่วยขับเน้นกีตาร์ของ แบล็คมอร์ ได้เป็นอย่างดี นอกจากนั้น ยังมีท่อนโซโล่ออร์แกนที่เป็นเครื่องหมายการค้าของวงไม่ยิ่งหย่อนกว่าเสียง กีตาร์ด้วย
Deep Purple ที่เคยได้รับการจดสถิติโดยกินเนสบุ๊คให้เป็น “วงดนตรีที่เล่นด้วยเสียงดังสนั่นที่สุด" มีผลงานออกมามากมายตั้งแต่ปี 1968-1976 ก่อนจะพักวงแยกทางกันไปช่วงหนึ่ง จึงได้กลับมาร่วมตัวกันอีกครั้งในปี 1984 และทำงานต่อเนื่อง โดย ลอร์ด เป็นหนึ่งใน 2 สมาชิกของวงที่ถือว่าเป็นสถาชิกหลักมาตลอด จนกระทั่งในปี 2002 เขาจึงถอนตัวขอยุติบทบาทจากวงไปในที่สุด
ขอบคุณข่าวจาก manager.com
