ดาวลอย - ธานินทร์ อินทรเทพ + ดาวดิน - รุ่งฤดี แพ่งผ่องใส

[ดาวิกา]

<a href="http://upload.dinhosting.fr/V/r/u/DaoLoyDaoDin.swf" target="_blank">http://upload.dinhosting.fr/V/r/u/DaoLoyDaoDin.swf</a>

ดาวลอย คำร้อง/ทำนอง พยงค์ มุกดา ผู้ขับร้อง ธานินทร์ อินทรเทพ พอเธอเป็นดาว สกาว ก็ลอยฟ้า ทอแสงนวลจ้า สูงสง่า สุดตาแลดู กระท่อมรักเก่า ที่เรา เคยชิดชื่นชู กลาย เป็น รัง หนู ที่เธอ ทนอยู่ไม่ไหว พอเธอเป็นจันทร์ ก็พลัน ติดปีกบิน ลืมเชื้อลืมถิ่น แม้จนกลิ่น ติดตัวครัวไฟ ลืมผัวลืมลูก ที่เป็น พันธะผูกใจ โผ ผิน บิน ไป สู่ในมนต์ขลัง เสียงสังข์เสียงแตร ลืมผัก น้ำพริกปลาทู ลืมกลิ่นประดู่ ทิ้งพี่ ให้เป็นผู้แพ้ ลืมซิ่นไทย ไปหลงผ้าแพร ทิ้งความจริงแท้ เพลินอยู่แต่คำเยินยอ *ลงเอยกันที อโหสิกรรมไว้ ชีวิตทางใหม่ น้องจงได้ดังปองเถิดหนอ พอล้างคาวสิ้น โบกบินเฉิดฉายให้พอ วิมานป้อยอ ขุดล่อคนหลง เจ้าจงระวัง

ดาวดิน คำร้อง/ ทำนอง พยงค์ มุกดา ผู้ขับร้อง รุ่งฤดี แพ่งผ่องใส พอดินเป็นดาวสกาวก็มองเห็น ความสวยความเด่นเห็นคุณค่าสุดตาไกลมือ ก็ของต้องห่วงก็หวงใจไว้จะยื้อ กรรมบังตาหรือใกล้มือไม่ถนอมไว้ มาลีโรยราก็ใกล้ตาไม่ยลยิน ให้น้อมพรวนดินไร้สีกลิ่นอยู่ในครัวไฟ ไม่เห็นเมียดีไม่มีชีวิตจิตใจ ขมหวานปานใด หมกโคลนตมไว้ตามยถากรรม จำกลิ่นน้ำพริกปลาร้า จำเรื่องตีด่าพลิกหน้าเมายาเจ็บช้ำ จำสิ่งชั่วบังคับให้ทำ ทิ้งคนใจดำทางต่ำจำต้องโบกมือ *ยามยืนบนดินต่ำสิ้นไม่แลเห็น แหงนพบดาวเด่นเห็นสูงค่าก็ว่าลืมดิน ลอยพ้นมานานอย่าพาลอย่าคิดติฉิน น้องคือดาวดินถูกไฟถวิลชีวิตที่ดี